Του Πολίτη, του Πολιτικού που υπήρξε πρότυπο!
Κατ' αρχήν ήταν ένας στρατιώτης της Δημοκρατίας που είχε το θάρρος να μιλάει σε εποχές που υπήρχε φόβος να μιλήσει κανείς. Εναντιώθηκε στην εκτέλεση Μπελογιάννη , με συνέπεια τη διαγραφή του από τη Νεολαία Πλαστήρα. Στις 15 Ιουλίου 1965, πήρε την ευθύνη εκφώνησης του διαγγέλματος του Γεωργίου Παπανδρέου, μετά την παύση του από τον Βασιλέα και την ανάθεση της εντολής στην Κυβέρνηση Νόβα. Υπηρέτησε, ως πολιτικός, κάνοντας το καθήκον του, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. Διαφώνησε όσο ήταν στη κυβέρνηση, στον Κώστα Σιμήτη, με την απομάκρυνση από το δόγμα Καραμανλή, έναντι της Τουρκίας, του ενός και μόνου προβλήματος της υφαλοκριπίδας και της ανάγκης προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, έναντι του νεώτερου των "συνοριακών προβλημάτων", δεν γνωρίζω εάν ήταν κι αντίθετος με την φολελευθεροποίηση του ΠΑΣΟΚ της εποχής εκείνης.
Σταθμός, κατ' εμέ, και το πιο σημαντικό έργο του ήταν το ΑΣΕΠ κι εισαγωγή της Αξιοκρατίας ως Θεσμού στο Δημόσιο, για την κατάργηση της πελατειακής σχέσης πολίτη - βουλευτή, την οποία αποδυνάμωσαν συνειδητά και τα δύο μεγάλα κόμματα, και για την οποία οι εκλογείς αποδείξαμε την μικρότητα μας να μην τον τιμήσουμε με την επανεκλογή του (2000) και τον "εξεβράσαμε" από την ενεργό πολιτική.
Εισήγαγε τη Δημοτική στο τότε Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας,
ξεκίνησε πειραματικά την τηλεόραση (1963),
είχε την ευθύνη της αναθεώρησης του Συντάγματος του 1986 με την εμβάθυνση του Κοινοβουλευτικού χαρακτήρα του πολιτεύματος μας
σφράγισε την ενεργειακή μας πολιτική υπογράφοντας πρώτος το 1987(!!!) συμφωνία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο και με την Αλγερία για το υγροποιημένο αέριο.
Μακάρι κάποτε να βρεθούν άξιοι συνεχιστές του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου