Μηνυτήρια Αναφορά κατά Πιερρακάκη - Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (134 Ποινικού Κώδικα, §β-γ)

 

ENΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΙ

ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΚΑΙ ΜΕ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Ιωάννη ΜΑΝΟΜΕΝΙΔΗ, του Ευσταθίου και της Αφροδίτης, με ΑΔΤ ΑΝ201824, ΑΦΜ 034949487, κατοίκου Θεσσαλονίκης, Γαμβέτα 100, ΤΚ 54644.

ΚΑΤΑ

Του Κυριάκου ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ, Υπουργού Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, που εδρεύει στο Μαρούσι, Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180,

και

παντός άλλου εμπλεκομένου συνεργού.

 

                                                  Θεσσαλονίκη, 29 Απριλίου 2024

    Μηνύω και εγκαλώ τον άνω μηνυόμενο, που από τις 27 Ιουνίου 2023 ανέλαβε και εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντα του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, και κάθε άλλο εμπλεκόμενο συνεργό, για την αλλοίωση βασικών αρχών του Πολιτεύματος με την μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα και σεβασμό στην αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 16 Συντ. και 134ΠΚ) που, κατά την άποψη μου και όπως εξηγώ παρακάτω, τέλεσε σε βάρος της Ελληνικής Πολιτείας καθώς, υπό αυτή την ιδιότητά του και κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες, ενήργησε νομοθετώντας ως μη δεσμευόμενος από το Σύνταγμα και παραπλάνησε, ή επέβαλε στους Βουλευτές, στο πλαίσιο κομματικής πειθαρχίας και κατ’ ουσίαν εξάρτησης της Βουλής από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, εάν δεν είναι όλοι συνένοχοι στη σχεδίαση και αλλοίωση του Πολιτεύματος με την επιδίωξη Κυβερνητικής Αυτοδυναμίας με δεύτερη προσφυγή στην κάλπη, ώστε να νομοθετήσουν και οι ίδιοι ως μη δεσμευόμενοι από το Σύνταγμα και να λειτουργούν εντελώς ανεξέλεγκτοι και σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αντί να ελέγξουν, ως ανεξάρτητη Βουλή, τον Υπουργό, ενδεχομένως  και την Κυβέρνηση συνολικά, για το ατόπημα αυτό. 

    Συγκεκριμένα στις 27 Ιουν. 2023, πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε τον όρκο του Άρθρου 10§2 του Νόμου 4622/2019: «Ορκίζομαι… να τηρώ το Σύνταγμα…».  

    Ως Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού γνωρίζει ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας, όπως ισχύει από την θέσπισή του έως και σήμερα, εμπεριέχει το άρθρο 16 και συγκεκριμένα στην §5, εδ.1, που αναφέρει ρητά και απερίφραστα ότι: «H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου…» και στην §8, εδ.2 «H σύσταση ανώτατων σχoλών από ιδιώτες απαγoρεύεται».  

     Ακολούθως ως Υπουργός, που ως καθήκον του έχει να επεξεργάζεται και να εισηγείται στη Βουλή νομοσχέδια σύμφωνα με το Σύνταγμα, εισηγήθηκε στη Βουλή σχέδιο νόμου το οποίο προέβλεπε με πλήρη γνώση του την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης από μη δημόσια ιδρύματα, και συγκεκριμένα σε παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων, δηλαδή αντίθετα με το Σύνταγμα και συνεπώς ενήργησε καταχρώμενος της νόμιμης εξουσίας του.

    Παράλληλα, παρά τις υπέρ του σεβασμού του Συντάγματος διαμαρτυρίες πολιτών, η Κυβέρνηση, με ή χωρίς τη δική του γνώση και συμμετοχή, άσκησε βία, στιγματίζοντας μάλιστα το φοιτητικό κίνημα, ενώ ο ίδιος επέμεινε στα σχέδια του με πλήρη γνώση της αντίθεσης του νομοσχεδίου με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, επιχειρηματολογώντας πολιτικά υπέρ του νομοσχεδίου, στηριζόμενος επιλεκτικά και σε γνωματεύσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και Καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου, που πιθανολογούσαν ότι σε τυχόν μεταγενέστερο (διοικητικό) δικαστήριο ενδεχομένως θα υπερισχύσει τα ευρωπαϊκό δίκαιο έναντι του ελληνικού Συντάγματος, παραπλανώντας, ή ενδεχομένως και εξαναγκάζοντας με ενέργειες που αγνοώ, 159 βουλευτές να το ψηφίσουν, ως ΡΙΔ' (08/03/2024), χωρίς να δεσμεύονται ως νομοθέτες από το Σύνταγμα, το οποίο περιγράφεται ως έγκλημα εσχάτου προδοσίας στο άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…». 

            Ο Νόμος αυτός, μετά την κύρωση του ως Ν.5094/2024 και συγκεκριμένα στο άρθρο 134 αναφέρει: «1. Το παράρτηµα - Νοµικού Προσώπου Πανεπιστηµιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.) αποτελεί νοµικό πρόσωπο ειδικού σκοπού µε νοµική προσωπικότητα, µη κερδοσκοπικού χαρακτήρα… 2. Για την επίτευξη του σκοπού του το παράρτηµα - Ν.Π.Π.Ε. µπορεί, µεταξύ άλλων: α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία, β) να συνάπτει συµφωνίες…, γ) να αποδέχεται δωρεές, χορηγίες, εισφορές σε χρήµατα ή υπηρεσίες ή σε κινητή ή ακίνητη περιουσία… και δ) …να επενδύει χρήµατα...  5. Το κεφάλαιο του παραρτήµατος - Ν.Π.Π.Ε. και η τυχόν συµµετοχή του καθενός συµµετέχοντος επί του κεφαλαίου ορίζονται ρητά στο καταστατικό του και εκφράζεται σε ευρώ…», που όλα αυτά σημαίνουν ότι πρόκειται για ιδιωτικά ιδρύματα και περιουσία καθενός εκ των ιδιοκτητών τους. Ως νομικός και οικονομολόγος ο ίδιος, διευκρινίζω ότι ανεξαρτήτως που δεν θα μοιράζουν τακτικά κέρδη, θα μπορούν 1^ον να υπερτιμολογούν τις υπηρεσίες του μητρικού Πανεπιστημίου, ώστε τα κέρδη να εμφανίζονται στο εξωτερικό, ή 2^ον να επενδύουν σε ακίνητα ή άλλες αξίες και μετά να διατίθενται υποτιμημένα υπέρ τρίτων σε συμπαιγνία, ή έστω 3^ον με την πλέον νόμιμη διαδικασία, τα κέρδη να αποθεματοποιούνται, να επενδύονται και να προσπορίζονται κατά την πώληση και την ρευστοποίηση κατά το μερίδιο του κάθε ιδιοκτήτη.

    Τέλος, πληροφορούμαι από τον ημερήσιο τύπο ότι κάνει επαφές με Πανεπιστήμια του εξωτερικού ώστε να ιδρύσουν παραρτήματα στην Ελλάδα, τα οποία εκτιμώ ότι πρόκειται να αδειοδοτηθούν με υπουργικές αποφάσεις, ή αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου, σύμφωνες με τον ψηφισθέντα νόμο, αλλά αντίθετες με τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος, ενδεχομένως προσδοκώντας ότι η αντισυνταγματική του θεωρία θα επικρατήσει σε τυχόν προσφυγές τρίτων στα διοικητικά δικαστήρια, στη βάση της υπέρτερης αξίας των ευρωπαϊκών θεσμών, κάτι που όπως διαπίστωσα, μελετώντας τη συνθήκη της Λισαβόνας, δεν ισχύει, καθώς η Παιδεία ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, κι όχι της Ε.Ε.: «Άρθρο 2… §5 Σε ορισμένους τομείς… Οι νομικά δεσμευτικές πράξεις της Ένωσης οι οποίες θεσπίζονται βάσει των διατάξεων των Συνθηκών που αφορούν τους τομείς αυτούς δεν μπορούν να περιλαμβάνουν εναρμόνιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών μελών....  Άρθρο 6. …Οι εν λόγω τομείς δράσης είναι… ε) η παιδεία...».

            Κλείνοντας, θα επιχειρηματολογήσω για την παραφθορά του Πολιτεύματος, που αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της παρούσας, καθώς με την απόλυτη εξάρτηση της Βουλής από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, επέρχεται η αλλοίωση του Πολιτεύματος στην αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 134§3ε) και της απροθυμίας, ή αδυναμίας, της Βουλής να ελέγξει την Κυβέρνηση, όπως καταφανώς καταδεικνύεται και σε άλλες περιπτώσεις με τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, είτε για τα Τέμπη, είτε για τις παρακολουθήσεις και από τον τρόπο που συζητιούνται και ψηφίζονται οι Νόμοι, καθώς μία κυβέρνηση με αυτοδυναμία, σε πλήρη αντίθεση με το Σύνταγμα που ορίζει ότι η Βουλή ελέγχει την Κυβέρνηση, αυτό σήμερα αποκλείεται και εμποδίζεται εντελώς απροκάλυπτα με τους Βουλευτές του (εκάστοτε) Κυβερνώντος κόμματος, να υπηρετούν (κι όχι να ελέγχουν) την Κυβέρνηση (ακόμη κι όταν σκόπιμα παραβιάζει το Σύνταγμα ή τους επιβάλει να μην δεσμεύονται από αυτό). Στην τραγική αυτή κατάσταση, ακόμη και η Δικαιοσύνη (ως μία εκ των ανεξάρτητων λειτουργιών του Πολιτεύματος) έχει ευθύνη με την αποδοχή ως συνταγματικών των εκλογικών νόμων που αναδεικνύουν μία μη αντιπροσωπευτική του λαού Βουλή, να μπορεί όχι απλώς να παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση για να κυβερνήσει, αλλά ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση αλλάζει και τον εκλογικό νόμο κατά το δοκούν, με μόνη ρήτρα εγγύησης μίας ακεραιότητας του Πολιτεύματος ότι θα ισχύσει μετά τις επόμενες εκλογές. Αυτή την τελευταία εγγύηση, επίσης καταχράστηκε ο σημερινός Πρωθυπουργός και το κυβερνών κόμμα, συμπεριλαμβανομένου του ρητά μηνυμένου Υπουργού Παιδείας ως εμπνευστή και εκτελεστή του σχεδίου αλλοίωσης του Πολιτεύματος και μη δέσμευσης από το Σύνταγμα για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, κι ενώ δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο μπορούν να ελέγξουν και τη Δικαιοσύνη για την ολοκλήρωση του σχεδίου τους, όμως το έγκλημα της εσχάτου προδοσίας ορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα, άρθρο 120§3, ότι «…διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε και αρχίζει η παραγραφή του εγκλήματος», συνεπώς η δίωξη και παραγραφή δεν υπόκειται στον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, ή οποιαδήποτε άλλη διάταξη νόμου μπορεί να ψηφίσει η παρούσα, ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση, Βουλή, ενδεχομένως και Δικαιοσύνη, και η αναφορά μου αυτή θα υπάρχει για όποιον ήθελε στο μέλλον να ελέγξει ποινικά τους άμεσα εμπλεκόμενους, ελπίζω όχι όταν περισσότερο τραγικά συμβάντα ή εξελίξεις καταδείξουν το μέγεθος της αλλοίωσης του Πολιτεύματος και της Συνταγματικής εκτροπής, ενδεχομένως στο πλαίσιο μίας περισσότερο ακροδεξιάς διακυβέρνησης, που όπως δείχνουν οι πολιτικές εξελίξεις και τάσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα αργήσει να επέλθει. Προς άρση οποιασδήποτε υπόνοιας ότι ο δράστης αγνοεί, ή οι δράστες αγνοούν, τον εγκληματικό χαρακτήρα των πράξεων τους, έχω ήδη κοινοποιήσει με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email) σχέδιο της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς στον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη (30 Μαρ. 2024, 03:13΄ και 13 Απρ. 2024,11:48΄), στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (5 Απρ. 2024, 23:44΄ και 13 Απρ. 2024,11:48΄) και σε όλους τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (13 Απρ. 2024, 11:13΄-11:31΄), οι οποίοι ναι μεν δεν ευθύνονται για την ψήφο τους με βάση το Σύνταγμα, όμως μόνο για αυτήν την ενέργεια δεν ευθύνονται, καθώς εξακολουθούν να ευθύνονται ως στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, στο βαθμό που συνέργησαν στην σχεδίαση, και υλοποίηση του σχεδίου της κυβερνητικής αυτοδυναμίας με σκοπό την αλλοίωση του πολιτεύματος όσον αφορά την ανεξαρτησία των εξουσιών, τον έλεγχο της Βουλής από την Κυβέρνηση και τη μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα στην ψήφιση του Νόμου 5094/2024, το οποίο ειδικά περιγράφω στην παρούσα μηνυτήρια αναφορά μου. Όλα αυτά είναι σαφή από την άρνηση του Πρωθυπουργού να συνεργαστεί με άλλα κόμματα για τη συγκρότηση Κυβέρνησης συνεργασίας, μετά τις πρώτες εκλογές, και εκ νέου προσφυγή στην κάλπη, ώστε να έχει αυτοδυναμία στην ελεγχόμενη από τον ίδιο Βουλή, προκειμένου να μπορούν να νομοθετούν, ο ίδιος και η Κυβέρνηση του, ανεξέλεγκτα, ακόμη και μη δεσμευόμενοι από το Σύνταγμα. Ως αποτέλεσμα, που δεν μπορεί να είναι θεμιτή αρχή μίας ευνομούμενης Πολιτείας με διάκριση των εξουσιών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός στη σημερινή κατάσταση του Πολιτεύματος είναι κυριολεκτικά απόλυτος άρχων για τέσσερα χρόνια, μία «αιρετή μοναρχία» δηλαδή, μπορεί να μοιράζει αξιώματα, και (εν πολλοίς δανεικά) χρήματα σε επιχειρηματίες και μέσα μαζικής ενημέρωσης, για τον έλεγχο του λαού, που εξαθλιωμένος «καταπραΰνεται»  προεκλογικά από κάποιο επίδομα, ως αντίδωρο. Μάλιστα με την τελευταία τροποποίηση του Συντάγματος ούτε για τον/την Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα χρειάζεται να έχει συμφωνία άλλων κομμάτων, ενώ ακόμη και αυτός ο Ύπατος θεσμός, ανησυχώ ότι πλέον αποτελεί το δέλεαρ ακόμη και σε Ανώτατους Δικαστικούς ή Καθηγητές Πανεπιστημίου, ώστε να ερμηνεύουν το Σύνταγμα όπως εξυπηρετεί τους πολιτικούς στόχους μίας, εν τέλει, πραξικοπηματικής (όπως εξηγώ παραπάνω) Κυβέρνησης.     

     Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 16 Συντ. §5, εδ.1, και §8, εδ.2 του Συντάγματος η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται. Οι διατάξεις αυτές ρητές και ξεκάθαρες, δεν επιδέχονται καμίας παρανόησης ή παρερμηνείας. 

    Επειδή το Πολίτευμα έχει παραφθαρεί σε βαθμό που η Βουλή είναι απόλυτα εξαρτημένη από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, ώστε πρακτικά ψηφίζει ότι της «σερβιριστεί» από τον εκάστοτε Υπουργό, μη δεσμευόμενη ούτε από αυτό το Σύνταγμα.

    Επειδή στις 27 Ιουν. 2023 ο Κυριάκος Πιερρακάκης πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε τον όρκο του Άρθρου 10§2 του Νόμου 4622/2019 να τηρεί το Σύνταγμα, χωρίς καμία εξαίρεση, κρίση, ή αναφορά στην τήρηση αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

    Επειδή ο Υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, με πλήρη γνώση των προαναφερθέντων, ενδεχομένως και κατόπιν παραίνεσης του Πρωθυπουργού ή και απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, αντί να αρνηθεί ή να παραιτηθεί ως όφειλε, επεδίωξε, σχεδίασε και έκανε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για να εμφανίσει την νομοθέτηση ενός τέτοιου Νόμου, αντίθετου με το Σύνταγμα, ως σύμφωνη με το ευρωπαϊκό Δίκαιο, επικρατούσα, αναγκαία και γενικώς συμφέρουσα για τον Ελληνικό λαό, 

    Επειδή στο ίδιο πλαίσιο ζήτησε γνωματεύσεις από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και Καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου, και εστιάζοντας επιλεκτικά σε όσα υποστηρίζουν την άποψη του (δηλαδή ήταν σε πλήρη γνώση της ρητής αντίθεσης του νομοσχεδίου με το Σύνταγμα στο οποίο έχει ορκιστεί να τηρεί), επιχειρηματολόγησε υπέρ της αναγκαιότητας θεσμοθέτησης του νόμου,

    Επειδή παράλληλα, όπως προκύπτει από τα γεγονότα της ίδιας χρονικής περιόδου συντόνισε πράξεις στιγματισμού του φοιτητικού κινήματος που διαφωνούσε με την θέσπιση ενός τέτοιου νόμου, ώστε να απαξιώσει τους αντιδράσεις του στα μάτια του υπόλοιπου λαού,

    Επειδή στα πλαίσια των κυβερνητικών διαδικασιών, και μέσω άλλων κρατικών οργάνων, ενδεχομένως να συμμετείχε ηθικά στην άσκηση βίας στις λαϊκές διαδηλώσεις που εναντιώνονταν στην παραβίαση του Συντάγματος.

   Επειδή κατέθεσε το σχέδιο νόμου στη Βουλή, επιχειρηματολόγησε υπέρ της υπερψήφισής του, εάν δεν έκανε και άλλες πράξεις που αγνοώ, ώστε να κάμψει τις αντιστάσεις όσων Βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, τυχόν, αισθάνονταν ότι δεσμεύονταν από το Σύνταγμα, προβάλλοντας την πιθανότητα ότι σε ενδεχόμενη δικαστική κρίση θα επικρατήσει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο έναντι του Εθνικού Συντάγματος, ώστε να αισθανθούν οι βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το συγκεκριμένο άρθρο 16 του Συντάγματος §5 εδ.1 και §8 εδ.2. 

Επειδή αντίθετα με τους ανωτέρω ισχυρισμούς, γνώριζε ότι η Ενοποιημένη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη Λισαβόνας) εξαιρεί την Παιδεία από την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σημαίνει ότι παραμένει αρμοδιότητα των κρατών μελών.

   Επειδή οι ενέργειες αυτές, παρότι τυπικά εντός των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων του, ως Υπουργού, αλλά καταχρηστικές ως προς την ρητή αντίθεσή τους με το γράμμα του Συντάγματος, το οποίο όμως προσπάθησε και πέτυχε να παρακάμψει και έπεισε και την πλειοψηφία των Βουλευτών ως νομοθέτες να ψηφίσουν χωρίς να δεσμεύονται από το Σύνταγμα.

    Επειδή λόγω της κομματικής πειθαρχίας και της παραφθοράς του Πολιτεύματος, ουδείς Βουλευτής της συμπολίτευσης δεσμεύθηκε από το Σύνταγμα και η συζήτηση μέσα στη Βουλή εξελίχθηκε απλώς διαδικαστική, και από θέση ισχύος της απόλυτης πλειοψηφίας, αγνοώντας τα άλλα κόμματα και τις βάσιμες διαφωνίες τους, το νομοσχέδιο τελικά υπερψηφίστηκε και έγινε τυπικός Νόμος 5094/2024.   

    Επειδή από το άρθρο 134 του ψηφισθέντος νόμου Ν.5094/2024, είναι σαφές ότι πρόκειται για ιδιωτικό ίδρυμα που με τον ένα ή άλλο τρόπο μπορεί, ανεξαρτήτως του μη κερδοσκοπικού του χαρακτήρα να αποδώσει κέρδη σε ιδιώτες, (εξήγησα προηγουμένως περιπτώσεις υπερτιμολόγησης υπηρεσιών, υποτίμησης αξιών, και μεταβίβασης - ρευστοποίησης).

    Επειδή από το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, η πρώτη φορά νομοθέτηση χωρίς δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα (ο ίδιος ο Υπουργός και οι Βουλευτές τους οποίους έπεισε, ή ενδεχομένως και εξαγόρασε, με πολιτικά ανταλλάγματα – όπως είναι και η ιδιότητα του Βουλευτή της συμπολίτευσης σε μία Κυβέρνηση που μπορεί ανεξέλεγκτα να μοιράζει τα πάντα), είναι κατά γράμμα και κατ’ ουσία η περιγραφόμενη αλλοίωση θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος.

    Επειδή η απόδειξη των ισχυρισμών βασίζεται αποκλειστικά σε δημόσιες αγορεύσεις που είναι απολύτως τεκμηριωμένες από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων και τις υπηρεσίες της, εκτιμώ ότι η Δικαιοσύνη ενεργώντας με ανεξαρτησία και πατριωτισμό, μπορούν ευχερώς να τα επαληθεύσουν και να τα τεκμηριώσουν.

    Επειδή ενεργώ ως απλός πολίτης, ισότιμος κάθε άλλου Έλληνα συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών αποδεκτών της παρούσας, που όλοι ομοίως έχουμε κατά το άρθρο 120 του Συντάγματος την υποχρέωση υπεράσπισης του, ώστε η συμπλήρωση, προώθηση και ποινική διεκπεραίωση της υπόθεσης αποτελεί εξίσου ευθύνη όλων, 

    Επειδή η παρούσα μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

ΜΗΝΥΩ ΚΑΙ ΕΓΚΑΛΩ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΑΣ 

τις ως άνω πράξεις του Κυριάκου ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ, Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι, που έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο αντίθετο με το άρθρο 16 §5, εδ.1 και §8 εδ.2 του Συντάγματος, και παραπλάνησε ή εξανάγκασε τους Βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα, ώστε το υπερψήφισαν κατά πλειοψηφία, προκειμένου να γίνει Νόμος του Κράτους 5094/2024, πράξη που περιγράφεται στο 134ΠΚ ως το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας με κατάχρηση εξουσίας για την συντελεσθείσα αλλοίωση της αρχής δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα, ως θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, αλλά και συντελούμενης διαχρονικά, και εκμετάλλευσης από την σημερινή Κυβέρνηση και τον Υπουργό, παρακμής της ανεξαρτησίας των λειτουργιών. 

(υπογραφή)

Ιωάννης Μανομενίδης

>>>> email κοινοποίησης στον Κυριάκο Πιερρακάκη στις Date: Σάβ 30 Μαρ 2024 στις 3:13 π.μ.

Subject: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

To: Κυριάκος Πιερρακάκης

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

είμαι στρατιωτικός συνταξιούχος, οικονομολόγος και νομικός, και ως εκ της πρώτης μου ιδιότητας, και ως μαθητής ακόμη της Σχολής Ικάρων, εκπαιδεύτηκα να υπερασπίζομαι το Σύνταγμα, ακόμη και με τη ζωή μου.

Όμως, όπως θα καταλάβατε και στη συνέχεια ο σκοπός της επικοινωνίας μου μαζί σας δεν είναι αντιπολιτευτικός, καθώς σας εκτιμώ για το έργο που επιτελέσατε στην αμέσως προηγούμενη θητεία σας για την ηλεκτρονική μεταρρύθμιση στις δημόσιες υπηρεσίες. Από την άποψη αυτή και ανεξαρτήτως συμπάθειας και πολιτικών απόψεων για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, έχω καθήκον, έστω και μόνος να υπερασπιστώ το Σύνταγμα, και πιο αποτελεσματικό κρίνω ότι είναι να εξηγήσω πως και γιατί θεωρώ ότι έχετε καταπατήσει το Σύνταγμα και ευθύνεστε ποινικά, ώστε να σας πείσω να αποκαταστήσετε μόνος σας την συνταγματική τάξη και να μην διακινδυνέψετε να κριθείτε για αυτά.

Δεδομένου ότι το Σύνταγμα δεν καταλύθηκε με τη βία (προσπερνώ τις διαδηλώσεις των φοιτητών κι ας υποθέσουμε ότι και ο φυσικός σας δικαστής ομοίως θα το κρίνει), ούτε επίκειται κάποια ανατροπή του Πολιτεύματος συνολικά ώστε να δικαιολογείται κάποια βίαιη αντίδραση για την υπεράσπιση του Συντάγματος, επεξεργάζομαι μία αναφορά / μήνυση για τη νομοθέτηση για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Μπορείτε να την δείτε εδώ σε μορφή σχεδίου:

https://axiokratiastised.blogspot.com/2024/03/PierrakakisMar24.html

Ο χαρακτηρισμός "αναφορά" ή "μήνυση" δεν έχει και πολύ σημασία καθότι ως Υπουργός που είστε, η Βουλή είναι η μόνη αρμόδια και να την αξιολογήσει. Στην πραγματικότητα αυτό που οφείλει να αξιολογήσει η Βουλή, δεν είναι την ποινική αξιολόγηση (αρμόδιο για αυτό είναι το Δικαστήριο), αλλά εάν η αναφορά / μήνυση μου είναι κακόβουλη πολιτική.

Αλλά αμφότεροι γνωρίζουμε ότι η Βουλή στερείται αυτής της ανεξαρτησίας και στην πραγματικότητα, εάν είναι δική σας, όπως η παρούσα, θα συγκαλύψει την υπόθεση, κι όταν θα αλλάξει η Βουλή, μπορεί τότε να το κάνουν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι, μία κατάντια που προφανώς δεν με ικανοποιεί ως πολίτη.

Αυτό που ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία για εσάς, είναι ότι στην περίπτωση κατάλυσης του Πολιτεύματος (ή θεμελιωδών αρχών του), εάν κι εφόσον το Δικαστήριο έτσι θα αποφανθεί, το πολιτικό έγκλημα δεν παραγράφεται σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, απλώς αναστέλλεται η παραγραφή μέχρι την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (εάν κι εφόσον το δικαστήριο κρίνει ότι όλη αυτή η κατάσταση, κι όχι μόνο με την καταπάτηση ενός άρθρου του Συντάγματος, αλλά και η γελοιοποίηση όλων των κοινοβουλευτικών διαδικασιών με την απόλυτη πλειοψηφία και την ταυτόχρονη εξάρτηση της Βουλής από τον Πρωθυπουργό, συνιστά κατ’ ουσία κατάλυση του πολιτεύματος).

Ενδεχομένως να μην σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορεί η πράξη σας να στοιχειοθετείται ως έγκλημα, κατά το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα - σημειωτέο ότι μου κάνει εντύπωση που κανείς άλλος δεν το έχει αναδείξει έως τώρα, όμως προσωπικά έτσι το διαβάζω κι έτσι οφείλω να ενεργήσω: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…». Η πρωτοφανής περίπτωση νομοθέτησης χωρίς να αισθάνονται οι Βουλευτές ότι δεσμεύονται από το Σύνταγμα είναι όντως αλλοίωση της ανωτέρω θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, για το οποίο δυστυχώς ευθύνεστε προσωπικά.

Προφανώς, δεν αποκλείεται να μην ερμηνεύω σωστά το άρθρο, ρωτήστε και τους νομικούς σας συμβούλους εάν θέλετε. Όμως εάν είναι να σας συμβουλεύουν όπως στην περίπτωση της Ουγγαρίας και των πανεπιστημίων της, τότε καλύτερα να το διαβάσετε μόνος σας, μαζί με το Σύνταγμα, και να το κρίνετε με την καρδιά σας. Προσωπικά σας παραθέτω και το Άρθρο 137 <<Έμπρακτη μετάνοια... 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη.>>

Ελπίζω να το σκεφτείτε σοβαρά και να ακυρώσετε το νόμο σας, και να ξεκινήσετε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Όχι γιατί θα φοβηθείτε, αλλά διότι είστε έντιμος και πατριώτης, καθώς, θα καταλάβετε ότι το άρθρο 134 "Έσχατη Προδοσία" είναι αυτό που κυριολεκτικά διαχωρίζει τους πατριώτες από τους προδότες και δεν νομίζω ότι σας ταιριάζει τέτοιος χαρακτηρισμός, ούτε να τον διακινδυνέψετε.

Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι η συγκεκριμένη Βουλή, πιθανόν ούτε οι επόμενες, θα σας άρουν την ασυλία. Ούτε το κάνω διότι θέλω να τιμωρηθείτε. Μπορεί και να συμφωνώ με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Ίσως ακόμη και να είμαι και υπέρ των κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, διότι όποιος παρέχει σωστές υπηρεσίες πρέπει και αμείβεται ανάλογα ώστε να έρθουν οι καλύτεροι, κι επιπλέον να μην μας εξαπατούν με υπερτιμολογήσεις και άλλες νόμιμες ή παράνομες ενέργειες ώστε να βγάζουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό -  οικονομολόγος είμαι και ίσως να αντιλαμβάνομαι περισσότερα κι από τους περισσότερους βουλευτές συναδέλφους σας. Αλλά ως πατριώτης, δεν θα το έκανα καταπατώντας το Σύνταγμα, ούτε μπορώ να σιωπήσω τώρα που το καταπατήσατε εσείς.

Σκεφτείτε ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα οι βουλευτές δεν ενοχοποιούνται για την ψήφο που δίνουν, αλλά εσείς ως Υπουργός, που τους παραπλανήσατε πείθοντας τους ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα, που οργανώσατε την επιλεκτική τους ενημέρωση με τις απόψεις που πιθανολογούν την επικράτηση του Ευρωπαϊκού Δικαίου, επί του Συντάγματος, ευθύνεστε, διότι το κάνατε με τον σκοπό αυτό, να νομοθετήσουν χωρίς να δεσμεύονται από το Σύνταγμα, κι ενοχοποιείστε από το άρθρο 134ΠΚ. Ελπίζω ότι δεν θα αποδειχθεί ότι ήσασταν ο «χρήσιμος ηλίθιος», που θα φορτωθεί την ευθύνη από το προσχεδιασμένο έγκλημα της Νέας Δημοκρατίας. Που επιδίωξε την αυτοδυναμία για να κυβερνήσει αυτοδύναμα, όμως νομοθετεί αυτοδύναμα και αντίθετα με το Σύνταγμα, κάτι που και να το είχε δηλώσει, και εντολή να είχε λάβει, πάλι δεν θα ήταν δικαίωμα της. Πολύ περισσότερο εάν εκ των υστέρων, ίσως και μετά από την απομάκρυνση σας από αυτά τα καθήκοντα, ώστε δεν θα μπορείτε να αποκαταστήσετε τη συνταγματική τάξη, κριθεί και δικαστικά ότι το Ελληνικό Δίκαιο επικρατεί επί του Ευρωπαϊκού στα θέματα Παιδείας, καθώς δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης της Λισαβόνας, κι ότι, αντίθετα με ότι σας παραπλάνησαν (θέλω να πιστεύω) και αναφερθήκατε στην Ουγγαρία (νομίζω ότι εσάς άκουσα να το λέτε), η χώρα αυτή έχει ιδιωτικά Πανεπιστήμια και ο λόγος που καταδικάστηκε ήταν η παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου σε θέματα Διεθνούς Εμπορίου, που αφορούν την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης, όχι ως ιδιωτικές σχολές (που έτσι κι αλλιώς έχει 6 ιδιωτικά πανεπιστήμια), αλλά επειδή αξίωσε ιδιαίτερη συμφωνία με την χώρας προέλευσης των πανεπιστημίων (δηλαδή των ΗΠΑ) με την Ουγγαρία. Όμως ο τομέας του διεθνούς εμπορίου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 2 της Συνθήκης της Λισαβόνας και οι χώρες, σε αυτό, δεν έχουμε καμία αρμοδιότητα, παρά μόνο η ΕΕ (ασχέτως με τον χαρακτήρα των Πανεπιστημίων, ιδιωτικά ή δημόσια).

Τώρα πλέον γνωρίζετε.

Εντός των επομένων ημερών θα γνωρίζουν και οι άλλοι. Αλλά κρίνω ορθότερο να ενημερωθούν από εσάς για την ύστερη γνώση σας και τις ενέργειες μεταμέλειας και αποκατάστασης της Συνταγματικής τάξης με την κατάργηση του Νόμου, ή ίσως και την αδρανοποίηση του μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος. Εάν το καταλαβαίνετε και το θέλετε, είναι πολύ απλό και απείρως αξιοπρεπέστερο θεωρώ, μία πράξη πατριωτικής ευθύνης, έναντι στην επιμονή σας σε μία πιθανότατα προδοτική παραβίαση του Συντάγματος και του Ποινικού Κώδικα. 

Κλείνοντας σας παρακαλώ να αναλογιστείτε τι θα συμβεί, εάν σε μία επόμενη ακροδεξιά Κυβέρνηση, που όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη, αλλά και με τη διακυβέρνηση της ΝΔ όπως εξελίσσεται, δεν θα αργήσει να έρθει, εάν παραμείνει η πρακτική σας ως ορθή και νόμιμη, να διαβάζετε το Σύνταγμα ρητά και ξεκάθαρα να γράφει Α και να νομοθετείτε Β, τι θα νομιμοποιηθούν να κάνουν οι επόμενοι που δεν θα είναι δημοκράτες, ούτε στο όνομα. Διότι κι εσείς αυτά που κάνετε, κάποιοι Συνταγματολόγοι του ΠΑΣΟΚ τα επέτρεψαν καθιστώντας το πολίτευμα μας αιρετή μοναρχία του Πρωθυπουργού, με μία Βουλή διεκπεραιωτική, κι ένα εκλογικό νόμο που κάθε εκλογές και περισσότερο παίρνει την εξουσία από το λαό και την δίνει στον Πρωθυπουργό, που επιχαίρει όταν λιγότεροι πολίτες τον εκλέγουν και θέλει να δηλώνει ότι εκπροσωπεί τον λαό.

food for thought

Συγνώμη για την ενόχληση, όμως έχω πολιτικό καθήκον ως πολίτης, έστω και μόνος μου να υπερασπιστώ το Σύνταγμα, ανεξαρτήτως της αποτελεσματικότητας των μέσων που μου παρέχει ο νόμος.

Με τιμή (ακόμη, κι ελπίζω και στο μέλλον)

Ιωάννης Μανομενίδης

.....

>>>>> Email κοινοποίησης στον Πρωθυπουργό, της επόμενης εβδομάδας: 

Sent: Friday, April 5, 2024 11:44 PM

To: Prime Minster
Cc: Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη 
Subject: Fwd: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134ΠΚ

 

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

είμαι Σμήναρχος εν αποστρατεία της Πολεμικής Αεροπορίας, οικονομολόγος και νομικός, και σας κοινοποιώ το σχέδιο μηνυτήριας αναφοράς που ετοιμάζω, για παράβαση του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα από τον Υπουργό κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, την οποία ήδη προ εβδομάδος κοινοποίησα και στον ίδιο, προκειμένου να ενημερωθείτε κι εσείς, πριν την υποβάλω οριστικά στα αρμόδια όργανα, ευελπιστώντας για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης από εσάς τους ίδιους, καθώς στο άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα αναφέρει: «Έμπρακτη μετάνοια... 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη.».

 

Εδώ η μηνυτήριος αναφορά μου: https://axiokratiastised.blogspot.com/2024/03/PierrakakisMar24.html  

 

Εδώ το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρει ρητά: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.

2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους…

3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…».

 

Συνεπώς ο σκοπός μου δεν είναι αντιπολιτευτικός, αλλά στοχεύω στο στάδιο αυτό στην προάσπιση του Συντάγματος πείθοντας σας να επανορθώσετε, καθώς αισθάνομαι ότι ίσως δεν είχατε αναλογιστεί την ποινική απαξία της πράξης σας, αλλά εφόσον το κατανοήσετε τώρα, θα ενεργήσετε άμεσα για την αποκατάσταση του Συντάγματος ακυρώνοντας το Νόμο ή αδρανοποιώντας τον μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος.

 

Παρότι κατ’ αρχήν στρέφομαι κατά του κ. Κυριάκου Πιερρακάκη, ως Υπουργού Παιδείας, καθώς είναι ο άμεσα ενεργών και η υπόθεση μου κατά αυτού είναι ευαπόδεικτη. Όμως γνωρίζετε θεωρώ ότι έχετε κι εσείς ευθύνη ως Πρωθυπουργός, για κατάχρηση εξουσίας στην κατάλυση της θεμελιώδους αρχής της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα, καθώς εύλογα σε αυτό το συμπέρασμα θα οδηγηθεί η Βουλή ως ανακριτικό όργανο στα πλαίσια της ευθύνης Υπουργών, καθώς επιδιώξατε την απόκτηση αυτοδυναμίας με τις δίδυμες εκλογές, προκειμένου με κατά τις εξαγγελίες σας να κυβερνήσετε απερίσπαστος, πλην όμως, κατά το Σύνταγμα και τον Ποινικό Νόμο προστατεύεται η διάκριση των εξουσιών και διακρίνεται η διακυβέρνηση, που εσείς επιδιώξατε να ασκήσετε ακώλυτα, από την νομοθέτηση που εξακολουθείτε και οφείλετε να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα. Δηλαδή το αντίθετο, δηλαδή η επιβολή στους βουλευτές του κόμματος σας (που αποτελούν την απόλυτη πλειοψηφία) νομοσχεδίων ως να μην δεσμεύονται από το Σύνταγμα (είτε μέσω κομματικής πειθαρχίας, είτε με άλλες εξαρτήσεις και από θέσεως πολιτικής ισχύος) συνιστά παράβαση του άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα. Κατά την άποψη μου, που ελπίζω να μην επιβεβαιωθώ δικαστικά, όμως έτσι διαβάζω το Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα, η πρώτη φορά νομοθέτηση, από τους Βουλευτές, χωρίς να αισθάνονται ότι δεσμεύονται από το Σύνταγμα (για οποιοδήποτε μελλοντικό και πιθανολογούμενο λόγο, όπως είναι η δικαίωση σε μελλοντικό δικαστήριο) είναι όντως αλλοίωση της συγκεκριμένης θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, που εάν συνεχιστεί αυτή η πρακτική και ο νομοθέτης συνεχίσει να μην δεσμεύεται από το Σύνταγμα και αναμένουμε εκ των υστέρων τα δικαστήρια να το κρίνουν, τότε όλα θα επιτρέπονται μέχρι να κριθούν στα δικαστήρια. Όμως ο νόμος είναι σαφής, ότι ο Νομοθέτης δεσμεύεται από το Σύνταγμα και το αντίθετο είναι ποινικό αδίκημα της εσχάτου προδοσίας, και εφόσον φτάσει στο ακροατήριο εκτιμώ ότι αφενός μία ανεξάρτητη Δικαιοσύνη θα συμπεριλάβει όλους τους ενεχόμενους σε αυτό το έγκλημα, είτε είστε πολιτικοί, είτε επίδοξοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας που εκφράζουν την άποψη τους ως Καθηγητές Πανεπιστημίου, είτε οποιοιδήποτε άλλοι και με όποιο τρόπο συνεισφέραν στο έγκλημα της εσχάτου προδοσίας, αφετέρου το έγκλημα αυτό δεν παραγράφεται σύμφωνα με το Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, καθώς από το Σύνταγμα προβλέπεται ότι η παραγραφή ξεκινάει από την αποκατάσταση του Συντάγματος που κατά την άποψη μου αυτό θα επιτευχθεί οριστικά μόνο όταν θα αποκατασταθεί η λαϊκή κυριαρχία με την ανάδειξη Βουλής αντιπροσωπευτικής του εκλογικού σώματος, κι όχι όπως συμφέρει στον Πρωθυπουργό με ψήφιση εκλογικών νόμων κατά το δοκούν, και μάλιστα καταχρώμενου του δικαιώματος προσφυγής σε επαναληπτικές εκλογές, ώστε να κυβερνήσει και να νομοθετεί απολύτως ανεξέλεγκτα, ούτε ακόμη και από αυτό το ίδιο το Σύνταγμα.

 

Προφανώς θα σκεφτείτε ότι μπορεί να μην ερμηνεύω σωστά το άρθρο του Ποινικού Κώδικα, αλλά προσωπικά ελπίζω ότι θα αναλογιστείτε τις ευθύνες σας και θα σκεφτείτε σοβαρά τους προβληματισμούς μου ώστε να ακυρώσετε το Νόμο της Κυβέρνησης σας, ή να τον καταστήσετε επίσημα ανενεργό μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος (πολύ απλό είναι με ένα άρθρο τροποποίηση σε κάποιο νόμο, που απλά θα λέει ότι "αναστέλεται η ισχύς του νόμου των ιδιωτικών πανεπιστημίων μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος"), και να ξεκινήσετε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Όχι διότι θα φοβηθείτε, αλλά επειδή, παρά την φιλοδοξία, φιλαρχία, ή οποιαδήποτε συμφέροντα κατηγορείστε από την αντιπολίτευση ότι υπηρετείτε, ακόμη και υπέρ της ευημερίας του ελληνικού λαού κατά τις πολιτικές σας αντιλήψεις δηλώνετε ότι να υπηρετείτε, κατά βάθος και υπεράνω όλων είστε έντιμος και πατριώτης και αντιλαμβάνεστε ότι το άρθρο 134 "Έσχατη Προδοσία" είναι αυτό που κυριολεκτικά διαχωρίζει τους πατριώτες από τους προδότες και δεν νομίζω ότι σας ταιριάζει τέτοιος χαρακτηρισμός, ούτε να τον διακινδυνέψετε.

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Πολίτης

>>>> Email προς τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: 

From: Ιωάννης Μανομενίδης
Sent: Saturday, April 13, 2024 11:14 AM
To: Βουλευτές Νέας Δημοκρατίας
Subject: FW: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμοι Κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας,

έχω ήδη ενημερώσει, προ δύο εβδομάδων, τον Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και την περασμένη εβδομάδα και τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη  (παραθέτω στο τέλος τα εν λόγω μηνύματα), και σήμερα ενημερώνω και εσάς, ως βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Επέλεξα συνειδητά να σας ενημερώσω πρώτα, ως συμπολίτευση, ώστε να είναι σαφές ότι η κίνηση μου δεν είναι αντιπολιτευτική, καθώς η προστασία του Πολιτεύματος είναι υποχρέωση όλων μας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Δηλαδή, είτε θέλουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, είτε όχι, η προάσπιση του Συντάγματος είναι το στοιχείο που στην τελική ανάλυση διακρίνει τους πατριώτες από τους προδότες (δυστυχώς έτσι τιτλοφορείται το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα που θα διαβάσετε στην επόμενη παράγραφο), και θέλω να πιστεύω ότι όσα γράφω παρακάτω διέλαθαν της προσοχή σας και δεν παρακάμφθηκαν συνειδητά, ώστε διαβάζοντας τα θα αναλάβετε πρωτοβουλίες αποκατάστασης της Συνταγματικής Τάξης, πριν λάβουν γνώση, την επόμενη εβδομάδα, η Αντιπολίτευση και ο εισαγγελέας, ενδεχομένως και ο Ελληνικός Λαός, ώστε θα κρίνουν τα γραφόμενα μου, και μακάρι να κάνω λάθος και να μην σας αφορά προσωπικά, και αναλόγως της εμπλοκής του καθενός σας, η παρούσα υπόθεση.

Εν προκειμένω, το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, που κατ' αρχήν θεωρώ ότι βαρύνει τον Υπουργό Παιδείας, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και ακολούθως όποιον άλλον συνεργάστηκε μαζί του στην αλλοίωση του Πολιτεύματος: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:… ε) η αρχή της διάκρισης των εξουσιών... στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…».

Επιτρέψτε με να κλείσω εξηγώντας σας ότι ως Βουλευτές, βάσει του Συντάγματος, δεν διώκεστε για την ψήφο σας, όμως, σε όλα τα άλλα πέραν από την ψήφο, ευθύνεστε το ίδιο εάν σχεδιάσατε και συνεργαστήκατε ώστε με την "κυβερνητική αυτοδυναμία" να νομοθετείτε χωρίς να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα. Γνωρίζω ότι η δίωξη Πρωθυπουργού, Υπουργού ή και Βουλευτών γενικά δεν μπορεί να γίνει χωρίς την άδεια της Βουλής, της παρούσης ή της επόμενης, αλλά όταν πρόκειται για το άρθρο 134, περί εσχάτου προδοσίας, αφενός η παραγραφή αναστέλλεται μέχρι την αποκατάσταση του Πολιτεύματος, αφετέρου για ίσως και να μην εφαρμόζεται ο Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών (όπως άλλωστε δεν υπάρχει και νόμος περί ευθύνης Βασιλέως, όταν το συγκεκριμένο εδάφιο «κατάχρησης εξουσίας» θεσπίστηκε και αφορούσε κατάχρηση εξουσίας και Πραξικόπημα εκ μέρους του Βασιλέως) και τέλος, δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακόμη θα έχει συμβεί έως τότε (που η σιωπή σας μπορεί να επιτείνει τον κίνδυνο), ή ποιος άλλος και πως θα κυβερνήσει πατώντας στα βήματα σας (έχουμε και αύξηση της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη). Εννοώ ότι η συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο Πρόσωπο του Πρωθυπουργού, η θέσπιση εκλογικού νόμου που σε συνδυασμό με τα αρχηγικά κόμματα, του δίνει απόλυτο έλεγχο επί της Βουλής, ώστε να υπάρχει ανεξέλεγκτο των ενεργειών της Κυβέρνησης (το διαπιστώνει κάθε καλόπιστος παρατηρητής από κάθε υπόθεση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής), ο δανεισμός στο όνομα του λαού και η χρηματοδότηση των μμε ώστε να προπαγανδίζουν την κυβερνητική πολιτική, η πρακτική των εναλλασσόμενων καρεκλών με δικαστές να αναλαμβάνουν καθήκοντα εκτελεστικής εξουσίας (από Υπουργούς έως την Πρόεδρο της Δημοκρατίας) και τόσα άλλα που τα θεωρείτε δικαίωμα σας, όμως σκεφτείτε μήπως περάσατε τα όρια της εντολής σας και κάποια στιγμή θα λογοδοτήσετε βάσει του άρθρου 134, που εκτός της δέσμευσης σας από το Σύνταγμα περιλαμβάνει και θεμελιώδεις αρχές και θεσμούς όπως η διάκριση των λειτουργιών κλπ.

Ευελπιστώ ότι θα διαβάσετε και θα προβληματιστείτε από όσα σας γράφω ώστε να αποκαταστήσετε μόνοι σας τη Συνταγματική Τάξη.

Με τιμή κι εκτίμηση

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος ε.α., Σ.Ι., ΑΔΙΣΠΟ https://www.facebook.com/SYSMED.Ioannis.Manomenidis/

Νομικός, Οικονομολόγος, Ενεργός Πολίτης https://www.facebook.com/manomenecon

2311116579, 6985960352

 

 >>>>> Email υπενθύμισης σε Πρωθυπουργό και Υπουργό Παιδείας: 

From: manomenidis.i@gmail.com <manomenidis.i@gmail.com>
Sent: Saturday, April 13, 2024 11:48 AM
To: primeminister@primeminister.gr; Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη <info@kyriakospierrakakis.gr>
Subject: Cc: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Παιδείας,

σε συνέχεια των ηλεκτρονικών μηνυμάτων, της Παρασκευής, Απρ 5, 2024 11:44 μ.μ. προς Εσάς Κύριε Πρωθυπουργέ, και του Σάββάτου 30 Μαρ 2024 στις 3:13 π.μ. προς εσάς κ. Υπουργέ Παιδείας, με κοινοποίηση στον κ. Πρωθυπουργό, σας κοινοποιώ επιπλέον σε αυτά και τη σημερινή αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στα οποία τους ενημέρωσα για τις προηγούμενες ενημερώσεις προς εσάς και αυτούς για τις ευθύνες τους προκειμένου από κοινού ή και μόνοι να ενεργήσουν για την αποκατάσταση του πολιτεύματος. Επισημαίνω ότι ίσως τα ζητήματα της Παιδείας να μην φαντάζουν τόσο σημαντικά ώστε να νοείται πραξικόπημα με αυτά τα θέματα, όμως αφενός δεν ήμουν εγώ αυτός που συμπεριέλαβα και την Παιδεία στο Σύνταγμα, αφετέρου η πρακτική που εγκαινιάσατε, νομοθέτησης χωρίς να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα, είναι πολύ επικίνδυνο να παραμείνει ενεργή και ατιμώρητη, καθώς στην επόμενη περίοδο διακυβέρνησης από μία ακροδεξιά Κυβέρνηση, δεν ξέρω τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε στην ίδια κατεύθυνση.

Επιτρέψτε μου να επαναλαμβάνω τα εδάφια του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα που σας αφορούν για την αλλοίωση του Πολιτεύματος: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:… ε) η αρχή της διάκρισης των εξουσιών... στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…», και να σας παραινέσω να αποκαταστήσετε τη Συνταγματική Τάξη αξιοποιώντας το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα: «Έμπρακτη μετάνοια... 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη», που δεν θα φτάσει ποτέ να συζητηθεί εάν μόνοι σας αναστείλετε την εφαρμογή του Νόμου μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος.

 

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

 

>>>>>> Email σε Δικαστικές Αρχές: 

From: Ιωάννης Μανομενίδης
Sent: Monday, April 29, 2024 3:36 PM
To: Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, Ποινικό Αρείου Πάγου,
Cc: Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη

       Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων
Subject: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε του ΑΕΔ,

Αξιότιμε Κύριε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,

 

Σας υποβάλω συνημμένα μηνυτήρια αναφορά μου που αφορά την συντελεσθείσα κατά την αντίληψη μου αλλοίωση της θεμελιώδους αρχής του Πολιτεύματος νομοθέτησης χωρίς ο νομοθέτης να δεσμεύεται από το Σύνταγμα, από τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και ενδεχόμενη συνέργεια του κ. Πρωθυπουργού και των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.

 

Θεωρώ ότι δεν είμαι άνθρωπος της υπερβολής,

ούτε μου αρέσει ο όρος της εσχάτου προδοσίας που τιτλοφορείται το άρθρο 134ΠΚ,

ούτε η ποινή των ισοβίων που προβλέπει,

αλλά δεν είμαι και εγώ ο νομοθέτης που τα πρόβλεψε,

ενώ σε κάθε περίπτωση εύχομαι και προτιμώ το Δίκαιο και η συνταγματική τάξη να αποκατασταθούν από τους ίδιους τους δράστες και να τύχουν την απόλυτη εύνοια του άρθρου 137ΠΚ.

 

Όμως εδώ κι ένα μήνα που τους ενημερώνω σχετικά  (ενεχόμενο Υπουργό, Πρωθυπουργό και όλους τους Βουλευτές της ΝΔ) τίποτα δεν έπραξαν προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης της συνταγματικής τάξης, ώστε ήρθε η ώρα να απευθυνθώ σε εσάς, αλλά και στον Πρόεδρο της Βουλής, χωρίς βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα με την παρούσα σύνθεση της Βουλής να ασκήσει οποιονδήποτε έλεγχο,

 

Επειδή το ζήτημα αφορά κατάχρηση εξουσίας και μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα, σε συνέχεια μίας αυτοδυναμίας που επιτεύχθηκε με αυτό το σκοπό, δηλαδή να νομοθετεί ότι θέλει η Κυβέρνηση ακόμη και μη δεσμευόμενη από το Σύνταγμα,

 

Επειδή επιπλέον γνωρίζετε ότι κατά το άρθρο 120Συντ., στα εγκλήματα κατά του Πολιτεύματος δεν ισχύουν οι αποσβεστικές προθεσμίες του Νόμου περί ευθύνης Υπουργών και η δίωξη, εάν κι εφόσον, θα ασκηθεί όταν θα αποκατασταθεί η δημοκρατική λειτουργία, οπότε θα αρχίσει να μετράει και ο χρόνος παραγραφής τους,

 

Για τους λόγους αυτούς κοινοποιώ  την παρούσα αναφορά μου και στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και σε όλη την Αντιπολίτευση, ξεκινώντας από τις Επιτροπές Θεσμών Διαφάνειας, και δημόσια αναρτημένο προς γνώση και ενημέρωση κάθε Έλληνα πολίτη, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος όλοι έχουμε πατριωτική υποχρέωση να το υπερασπιζόμαστε,

 

Αναμένω και ευελπιστώ ότι, ανεξαρτήτως της πολιτικής μας αντίληψης για τον δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα των Πανεπιστημίων, διότι το ζήτημα δεν αφορά τα Πανεπιστήμια, αλλά το σεβασμό των θεσμών του  Πολιτεύματος και του ίδιου του Συντάγματος, ο καθένας θα κάνει ότι του επιτάσσει το καθήκον, η συνείδηση και οι γνώσεις του για την προστασία του Πολιτεύματος, πριν αυτού του είδους οι πρακτικές αλλοίωσης θεμελιωδών αρχών εδραιωθούν ως ανεκτές, οπότε δεν θα έχουμε και καμία δικαιολογία να εναντιωθούμε σε επόμενες πιο ακροδεξιές κυβερνήσεις (που με τις εξελίξεις στην Ε.Ε. δεν θα αργήσουν να έρθουν), όταν όλα θα τα έχουμε ήδη ανεχθεί με τις, τυπικά τουλάχιστο, δημοκρατικές Κυβερνήσεις.    

 

Με ιδιαίτερη τιμή και εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος Π.Α. ε.α. Νομικός BLL, Οικονομολόγος MSc, LogMSc.

>>>> Email σε Πρόεδρο της Βουλής και Επιτροπές της Βουλής: 

ΠΡΟΣ: "Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνο Τασούλα"
ΚΟΙΝ.:		Βουλευτές Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας Βουλευτές Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας, Primeminister, Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη,
ημερομηνία:		29 Απρ 2024, 4:07 μ.μ.
θέμα:		FW: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Βουλής,

Αξιότιμα μέλη των Επιτροπών Θεσμών και Διαφάνειας και Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας (κάποιες/οι δεν έχετε email στην ιστοσελίδα της Βουλής),

 

Έχω ήδη εδώ κι ένα μήνα ξεκινήσει να κοινοποιώ στον Υπουργό Παιδείας, που ενέχεται άμεσα, στον Πρωθυπουργό και σε όλους τους Βουλευτές της ΝΔ, εκτιμώ ότι κι εσείς Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, θα το έχετε ήδη λάβει ως Βουλευτής, όμως σήμερα σας το κοινοποιώ ως Πρόεδρο της Βουλής, προκειμένου να το κοινοποιήσετε και στα λοιπά μέλη του Κοινοβουλίου και τα κοινοβουλευτικά κόμματα, όπως υποθέτω κάνετε σε αυτές τις περιπτώσεις, και να ενεργήσετε κατά την κρίση και το Πατριωτικό σας καθήκον, όπως το άρθρο 120 του Συντάγματος επιτάσσει.

Έχω ήδη κοινοποιήσει και στις δικαστικές αρχές.

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος Π.Α. ε.α. Νομικός BLL, Οικονομολόγος MSc, LogMSc.

 

Σχέδιο Μήνυσης Κατά Πιερρακάκη για την Μη Δέσμευση του Από το Σύνταγμα στο Νόμο των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων

Working Document Πρόκειται για σχέδιο υπό επεξεργασία και δέχομαι σκέψεις και προτάσεις για τη βελτίωση του. 

 ENΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ 

 ΜΗΝΥΣΗ 

Του Ιωάννη ΜΑΝΟΜΕΝΙΔΗ. 

ΚΑΤΑ 

Του Κυριάκου ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ, 

Υπουργού Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, 

που εδρεύει στο Μαρούσι, Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, 

και ως Βουλευτής, στη Βουλή των Ελλήνων.

                                                  Θεσσαλονίκη, 15 Μαρτίου 2024 

    Μηνύω και εγκαλώ τον άνω μηνυόμενο, που από τις 27 Ιουνίου 2023 ανέλαβε και εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντα του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, για τις αντισυνταγματικές (άρθρο 16 Συντ.) και ποινικά κολάσιμες πράξεις (134ΠΚ) που, κατά την άποψη μου και όπως εξηγώ παρακάτω, τέλεσε σε βάρος της Ελληνικής Πολιτείας καθώς, υπό αυτή την ιδιότητα του και κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες, ενήργησε νομοθετώντας ως μη δεσμευόμενος από το Σύνταγμα και έπεισε και τους Βουλευτές της πλειοψηφίας να πράξουν το ίδιο.  

    Συγκεκριμένα στις 27 Ιουν. 2023, πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε τον όρκο του Άρθρου 10§2 του Νόμου 4622/2019: «Ορκίζομαι… να τηρώ το Σύνταγμα…».  

    Ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού γνωρίζει ή πρέπει να γνωρίζει ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας, όπως ισχύει από την θέσπιση του έως και σήμερα, εμπεριέχει το άρθρο 16 και συγκεκριμένα στην §5, εδ.1, που αναφέρει ρητά και απερίφραστα ότι: «H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου…» και στην §8, εδ.2 «H σύσταση ανώτατων σχoλών από ιδιώτες απαγoρεύεται».  

     Ακολούθως ο Υπουργός, που ως καθήκον του έχει να επεξεργάζεται και να εισηγείται στη Βουλή νομοσχέδια σύμφωνα με το Σύνταγμα, εισηγήθηκε στη Βουλή σχεδίου νόμου το οποίο προβλέπει την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης από μη δημόσια ιδρύματα, και συγκεκριμένα σε παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων, δηλαδή αντίθετα με το Σύνταγμα και συνεπώς καταχρώμενος της νόμιμης εξουσίας του. Παράλληλα, παρά τις υπέρ του σεβασμού του Συντάγματος διαμαρτυρίες πολιτών αλλά και σύσσωμης της αντιπολίτευσης, επέμεινε στα σχέδια του εν πλήρη γνώσει της αντίθεσης του νομοσχεδίου με το γράμμα του Συντάγματος, επιχειρηματολογώντας πολιτικά υπέρ του νομοσχεδίου, στηριζόμενος και σε γνωματεύσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και Καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου, που πιθανολογούν ότι σε τυχόν μεταγενέστερο δικαστήριο θα υπερισχύσει τα ευρωπαϊκό δίκαιο έναντι του ελληνικού Συντάγματος, πείθοντας έτσι 159 βουλευτές να το ψηφίσουν, ως εάν δεν δεσμεύονταν όλοι τους, ως νομοθέτες, από το Σύνταγμα, ως ΡΙΔ' (08/03/2024). 

    Τέλος, όσον αφορά τις ενέργειες του Υπουργού, πληροφορούμαι από τον ημερήσιο τύπο ότι κάνει επαφές με Πανεπιστήμια του εξωτερικού ώστε να ιδρύσουν παραρτήματα στην Ελλάδα, τα οποία εκτιμώ ότι πρόκειται να αδειοδοτηθούν με υπουργικές αποφάσεις, ή αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου, αντίθετες με τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος, ευελπιστώντας ότι ο νομός θα δικαιωθεί σε τυχόν προσφυγές τρίτων στα διοικητικά δικαστήρια.  

    Επειδή σύμφωνα με το Άρθρο 10§2 του Νόμου 4622/2019 «Ο όρκος που δίνουν… οι Υπουργοί… πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους αναφέρει: "Ορκίζομαι… να τηρώ το Σύνταγμα…"», χωρίς καμία εξαίρεση, κρίση, ή αναφορά στην τήρηση αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

    Επειδή στις 27 Ιουν. 2023 ο Κυριάκος Πιερρακάκης πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε αυτό τον όρκο «Ορκίζομαι… να τηρώ το Σύνταγμα…».  

    Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 16 Συντ. §5, εδ.1, του Συντάγματος «H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου…» και στην §8, εδ.2 «H σύσταση ανώτατων σχoλών από ιδιώτες απαγoρεύεται». Οι διατάξεις αυτές ρητές και ξεκάθαρες, δεν επιδέχονται καμία παρανόηση ή παρερμηνεία.  

    Επειδή ο Κυριάκος Πιερρακάκης, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, εν γνώσει των προαναφερθέντων, όμως επειδή είναι πολιτικά υπέρ της ίδρυσης παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα, ενδεχομένως και κατόπιν παραίνεσης του Πρωθυπουργού ή και απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, αντί να αρνηθεί ή να παραιτηθεί ως όφειλε, επεδίωξε, σχεδίασε και έκανε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για να εμφανίσει την νομοθέτηση ενός τέτοιου νόμου, ως δίκαιη, αναγκαία και γενικώς συμφέρουσα για τον Ελληνικό λαό, ζήτησε γνωματεύσεις από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και Καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου, και εστιάζοντας επιλεκτικά σε όσα υποστηρίζουν την άποψη του, και καταχρώμενος της εξουσίας του (καθότι ήταν σε πλήρη γνώση της ρητής αντίθεσης με το Σύνταγμα στο οποίο έχει ορκιστεί να τηρεί) κατέθεσε το σχέδιο νόμου στη Βουλή και επιχειρηματολόγησε υπέρ της υπερψήφισης του προβάλλοντας την πιθανότητα ότι σε ενδεχόμενη δικαστική κρίση θα επικρατήσει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο έναντι του Εθνικού Συντάγματος, ώστε να αισθανθούν οι βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το συγκεκριμένο άρθρο 16 του Συντάγματος §5 εδ.1 και §8 εδ.2. 

Επειδή αντίθετα, όπως διαβάζω στην Ενοποιημένη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη Λισαβόνας): «Άρθρο 2… §5 Σε ορισμένους τομείς… Οι νομικά δεσμευτικές πράξεις της Ένωσης οι οποίες θεσπίζονται βάσει των διατάξεων των Συνθηκών που αφορούν τους τομείς αυτούς δεν μπορούν να περιλαμβάνουν εναρμόνιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών μελών....  Άρθρο 6. …Οι εν λόγω τομείς δράσης είναι… ε) η παιδεία…», που σημαίνει ότι στα θέματα παιδείας δεν (αρνητικό) επικρατεί το Ευρωπαϊκό Δίκαιο επί του Συντάγματος.

    Επειδή οι ενέργειες αυτές, παρότι τυπικά εντός των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων του ως Υπουργού, αλλά καταχρηστικές ως προς την ρητή αντίθεση τους με το γράμμα του Συντάγματος, καθώς δεσμεύεται από το Σύνταγμα, το οποίο όμως προσπάθησε και πέτυχε να παρακάμψει και έπεισε και την πλειοψηφία των Βουλευτών ως νομοθέτες να πράξουν το ίδιο (να ψηφίσουν χωρίς να αισθάνονται δέσμευση από το Σύνταγμα), το οποίο δυστυχώς και για τον ίδιο ήταν πρακτικά πολύ εύκολο λόγω της κομματικής πειθαρχίας, καθώς ουδείς Βουλευτής της συμπολίτευσης ενδιαφέρθηκε για το σεβασμό του Συντάγματος (που σημαίνει ότι πράγματι πείσθηκαν ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα, ή πειθάρχησαν από κομματική πειθαρχία να μην δεσμευτούν από αυτό), και η συζήτηση μέσα στη Βουλή εξελίχθηκε ως απλώς διαδικαστική, και από θέση ισχύος της απόλυτης πλειοψηφίας, εφόσον δεν ενδιαφέρθηκε για τη ψήφο των Βουλευτών και των άλλων κομμάτων.   

    Επειδή, από το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…».  Η πρώτη φορά νομοθέτηση χωρίς να αισθάνονται οι Βουλευτές ότι δεσμεύονται από το Σύνταγμα είναι όντως αλλοίωση θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος.

    Επειδή από το ταυτάριθμο άρθρο 134 του ψηφισθέντος νόμου, αναφέρει «1. Το παράρτηµα - Νοµικού Προσώπου Πανεπιστηµιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.) αποτελεί νοµικό πρόσωπο ειδικού σκοπού µε νομική προσωπικότητα, µη κερδοσκοπικού χαρακτήρα… 2. Για την επίτευξη του σκοπού του το παράρτηµα - Ν.Π.Π.Ε. µπορεί, µεταξύ άλλων: α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία, β) να συνάπτει συµφωνίες…, γ) να αποδέχεται δωρεές, χορηγίες, εισφορές σε χρήµατα ή υπηρεσίες ή σε κινητή ή ακίνητη περιουσία… και δ) …να επενδύει χρήµατα...  5. Το κεφάλαιο του παραρτήµατος - Ν.Π.Π.Ε. και η τυχόν συµµετοχή του καθενός συµµετέχοντος επί του κεφαλαίου ορίζονται ρητά στο καταστατικό του και εκφράζεται σε ευρώ…», που σημαίνει ότι πρόκειται για ιδιωτικό ίδρυμα (σημειώνω ότι ανεξαρτήτως που δεν θα μοιράζει τακτικά κέρδη, θα μπορεί 1^ον να υπερτιμολογεί τις υπηρεσίες του μητρικού Πανεπιστημίου ώστε τα κέρδη να εμφανίζονται στο εξωτερικό, ή 2^ον να επενδύει σε ακίνητα ή άλλες αξίες και μετά να διατίθενται υποτιμημένα υπέρ τρίτων σε συμπαιγνία, ή έστω 3^ον με την πλέον νόμιμη διαδικασία, τα κέρδη να αποθεματοποιούνται, να επενδύονται και να διανέμονται κατά την πώληση και την ρευστοποίηση κατά το μερίδιο του κάθε ιδιοκτήτη). 

    Επειδή η απόδειξη των ισχυρισμών βασίζεται αποκλειστικά σε δημόσιες αγορεύσεις που είναι απολύτως τεκμηριωμένες από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων και τις υπηρεσίες της, κι εκτιμώ ότι και ο μηνυόμενος χαρακτηρίζεται από ήθος και υπερηφάνεια, θεωρώντας ότι έπραξε το καθήκον του και δεν θα αμφισβητήσει τα διαλαμβανόμενα στην παρούσα πραγματικά γεγονότα, αλλά ευελπιστώ ότι εάν η Βουλή των Ελλήνων και οι αρμόδιες υπηρεσίες της Δικαιοσύνης, με ανεξαρτησία και πατριωτισμό, ενεργήσουν αρμοδίως, τότε και ο ίδιος, ενδεχομένως και αυτοβούλως, θα τα αναλογιστεί και ελπίζω, όχι από φόβο, αλλά από αξιοπρέπεια θα ενεργήσει για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης, επωφελούμενος και από την ευεργετική διάταξη του 137ΠΚ, καθώς μπορεί και πράγματι να αγνοούσε τον αξιόποινο χαρακτήρα των ενεργειών του. 

    Επειδή η παρούσα μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή. 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

ΜΗΝΥΩ ΚΑΙ ΕΓΚΑΛΩ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΑΣ 

 

Τις ως άνω πράξεις του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ, Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι, που έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο αντίθετο με το άρθρο 16 §5, εδ.1 και §8 εδ.2 του Συντάγματος, και έπεισε τους Βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα ώστε το υπερψήφισαν κατά πλειοψηφία προκειμένου να γίνει Νόμος του Κράτους, πράξη που περιγράφεται στο 134ΠΚ ως το έγκλημα της αίσχατης προδοσίας με κατάχρηση εξουσίας για συντελεσθείσα αλλοίωση της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα, ως θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος.  

 

Θεσσαλονίκη 15 Μαρτίου 2024

Αίτημα μου στον Γ.Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για Παρέμβαση του στην Υπόθεση του Σχολείου Αλληλεγγύης "Οδυσσέας"

From: Σμήναρχος ε.α. Ιωάννης Μανομενίδης

Sent: Thursday, January 16, 2014 12:57 AM
To: Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής (info@gedd.gr)
Subject: Σύσκεψη φορέων & συλλογικοτήτων για τη στήριξη του "Οδυσσέα" (Τετ. 22/11, 19:00)

Αξιότιμε Κύριε Γενικέ Επιθεωρητή,

Επιθυμώ να θέσω υπόψη σας μία περίπτωση προφανούς κακοδιοίκησης, αν όχι πράξη ρατσιστικού μίσους, που ίσως θεωρηθεί ότι προκύπτει ως αποτέλεσμα υπερβάλλοντος ζήλου, όμως αφενός φαίνεται να προέκυψε κατόπιν οδηγίας σας για τον έλεγχο των κακώς κειμένων στις ΜΚΟ, αφετέρου αποδεικνύει ότι οι ανώτεροι υπάλληλοι του κράτους που καλούνται να κρίνουν και να επιλέξουν που θα αφιερώσουν το χρόνο τους αποτελεσματικά, όχι μόνο δεν αναζητούν τα πραγματικά λαμόγια και υπεύθυνους, όχι μόνο στερούνται στοιχειώδους κρίσης να αξιολογήσουν σοβαρά μία απλή και προφανή περίπτωση που είναι αυταπόδεικτα καθαρή (αρκεί μία επίσκεψη στο χώρο για να το αποδείξει), αλλά επιπλέον ταλαιπωρούν ανιδιοτελείς και κοινωνικά ευαίσθητους ανθρώπους, τέτοιους που πολύ λίγοι υπάρχουν και διατηρούν όσες κοινωνικές άμυνες ακόμη υπάρχουν και τους εξαναγκάζουν αντί να διδάσκουν γράμματα να κάνουν εράνους για να πληρώσουν δυσβάσταχτα και αναίτια πρόστιμα (δεν θα ήθελα να τα χαρακτηρίσω αλλιώς, όμως εάν εσείς το κάνετε προσωπικά θα σας βάλω το καπέλο).

Είναι πραγματικά Ντροπή!

Σε ένα μη κερδοσκοπικό φορέα, τον Οδυσσέα που διδάσκει δωρεάν Ελληνικά σε αλλοδαπούς (κάτι που θα έπρεπε να το κάνει το κράτος), που όλοι οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουμε ότι είναι μη κερδοσκοπικός (τουλάχιστο όσοι δεν κρεμάμε τα μυαλά μας στα κάγκελα και δεν διαγκωνιζόμαστε να γράφουμε ΛΟΤΟ στα στοιχήματα), να του επιβάλλει κάποιος κρατικός υπάλληλος εκπροσωπώντας το κράτος μας (!) πρόστιμα 60.000€ κι αναγκάζονται τα μέλη να κάνουν εράνους για να μην κλείσουν φυλακή τον Πρόεδρο τους, να μην απολυθεί από την δουλειά του, έναν δάσκαλο που τα απογεύματα διδάσκει δωρεάν και τρέχει ανιδιοτελώς να κάνει κάτι που το κράτος δεν κάνει!

Ποιος θα τα πληρώσει; Πελάτες δεν έχει!

Υποτίθεται ότι ο έλεγχος έγινε κατόπιν εντολής σας Κύριε Γενικέ, οπότε σας παρακαλώ εξετάστε την περίπτωση.

Δεν θέλω να υποστηρίξω κανέναν απατεώνα, εάν τέτοιος είναι ο Πρόεδρος του Σχολείου Μεταναστών «Οδυσσέας». Γνωρίζω τον Αντώνη Γαζάκη, από συναντήσεις σχετικές με θέματα υποστήριξης θυμάτων ρατσιστικής βίας και τον θεωρώ ειλικρινή κι έντιμο. Όμως δεν έχω πρόσβαση στα περιουσιακά του στοιχεία ή στους τραπεζικούς του λογαριασμούς. Εάν ο Γαζάκης έχει βάλει χρήματα που του δίνουμε οι πολίτες ως συνδρομές στην τσέπη του, ψάξτε τον και βάλτε τον στη φυλακή! Όμως δεν είναι έσοδα ή κέρδη του «Οδυσσέα» για να επιβάλετε πρόστιμο στον Οδυσσέα; Ποιος αισθάνεται ότι είναι Οικονομολόγος - Λογιστής και δεν αντιλαμβάνεται αυτό το προφανές; Τι νόημα έχουν πρόστιμα σε ένα σχολείο Ελληνικής γλώσσας που δεν εισπράττει δίδακτρα; Εντόπισαν ότι εισπράττει και δεν τα δηλώνει; Κρεμάστε τους ανάποδα! Εάν είναι κλέφτης, εάν πήρε τις συνδρομές που δώσαμε οι πολίτες, εάν έβαλε στον τραπεζικό του λογαριασμό τα χρήματα που προορίζονταν για μαρκαδόρους και τη ΔΕΗ του σχολείου, ξαμολήστε τα λαγωνικά και την αστυνομία, τεκμηριώστε το και μπουζουριάστε τον στη φυλακή! Όμως να μπει στη φυλακή, ένας δάσκαλος που παίρνει ένα μισθό των 1.000€/μήνα, επειδή δεν έχει να πληρώσει 1.800€/μήνα μηνιαίο διακανονισμό για το Σχολείο Μεταναστών που χωρίς δίδακτρα λειτουργεί, για όλους εμάς (τους Έλληνες) που θέλουμε οι αλλοδαποί να μιλάνε Ελληνικά και για να συνεχίσει το σχολείο και για να μην μπει φυλακή, με καλεί να συνδράμω χρήματα για να πληρωθεί το πρόστιμο; Έτσι θέλει το κράτος μας να εισπράξει χρήματα; Βρήκε τους απατεώνες ανάμεσα στους κοινωνικά ευαίσθητους Έλληνες;

Σας παρακαλώ θερμά να παρέμβετε για να μπει ένα τέλος σε αυτό τον παραλογισμό, κι αν βρείτε να είναι εγκληματίας, εάν καταχράστηκε της εμπιστοσύνης μας, της εμπιστοσύνης των Θεσσαλονικέων που τον τιμούμε για το έργο του, να διδάσκει Ελληνική γλώσσα χωρίς δίδακτρα, τι νόημα έχουν τα πρόστιμα; Κλείστε τον μέσα να πάει κι αυτός με τους απατεώνες. Εάν όμως τίποτα δεν έχει βάλει στην τσέπη του, κι αν πράγματι όπως πιστεύω προσφέρει άοκνα σημαντικό κοινωνικό έργο, τότε αυτή η τυπολατρία δεν είναι άγνοια, είναι σκόπιμη δίωξη του πολιτισμού! Πέντε δάσκαλοι δεν πηγαίνουν στο σπίτι τους, δεν κάνουν μαύρα φροντιστήρια «στους γόνους των καλών οικογενειών», δεν γίνονται ασφαλιστές, ταξιτζήδες και νταήδες στα μπαρ, αλλά τιμούν τον ρόλο τους ως επιστήμονες, ως άξιοι κι ευσυνείδητοι υπάλληλοι αυτού του «κράτους σε σύγχυση» και συνεχίζουν να διδάσκουν γράμματα! Έλεος κύριε Γενικέ! Δείτε αυτή την περίπτωση, διότι κάποιοι που πληρώνονται ως Υπάλληλοι αυτού του κράτους είτε είναι αστοιχείωτοι, είτε είναι εγκάθετοι της Χρυσής Αυγής που διώκουν τον Πολιτισμό, κι εξοντώνουν κάθε σπίθα ελπίδας που υπάρχει γύρω μας!

Όποιος έχει βάλει υπογραφή σε αυτά τα πρόστιμα κι όσοι τα βλέπουμε να περνούν μπροστά μας και σιωπούμε, θεωρώ ότι πρέπει να ντρεπόμαστε!

Παρακαλώ, Κύριε Γενικέ, λυτρώστε μας από αυτή την ντροπή!

Με ιδιαίτερη Τιμή κι Εκτίμηση,

manomen

Σμήναρχος ε.α. Ιωάννης Μανομενίδης 

Νομικός, Εφοδιαστής MSc, Οικονομολόγος MSc, ΑΔΙΣΠΟ

---

From: naftha@googlegroups.com [mailto:naftha@googlegroups.com] On Behalf Of Antonis Gazakis
Sent: Wednesday, January 15, 2014 9:05 PM
To: Στέκι Μεταναστών; Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης; Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσ/νίκης; NAFTHA; Δικτύωση Μαθημάτων; SYMβIOSIS; Πολύδρομο; Αντιγόνη; Οδυσσέας
Subject: [NAFTHA:16] Σύσκεψη φορέων & συλλογικοτήτων για τη στήριξη του "Οδυσσέα" (Τετ. 22/11, 19:00)

Το Σχολείο Αλληλεγγύης "Οδυσσέας" καλεί φορείς και συλλογικότητες της πόλης, με τις οποίες έχει βρεθεί μαζί στους αγώνες για αλληλέγγυα εκπαίδευση και μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, σε ανοιχτή σύσκεψη για την οργάνωση και το συντονισμό της πολιτικής και οικονομικής στήριξής του απέναντι στις εξοντωτικές οικονομικές κυρώσεις που του έχουν επιβληθεί.

Η σύσκεψη θα γίνει την Τετάρτη 22/1, 19:00, στο σχολείο του "Οδυσσέα" (Αισώπου 24, 4ος όροφος). Η παρουσία όλων είναι ιδιαίτερα σημαντική.

(Επισυνάπτονται το επίσημο κείμενο της συνέλευσης του "Οδυσσέα" (15/12), μια πιο εκτενής προσωπική αναφορά στον έλεγχο της Εφορίας και τη δική μου δίωξη, και, τέλος, το υπόμνημα που καταθέσαμε στην Εφορία) 

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ Δ.Ο.Υ. Δ’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

κατόπιν κλήσης προς ακρόαση κατά το άρθρο 6 Ν. 2690/1999

Της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας με την επωνυμία «ΟΔΥΣΣΕΑΣ» και Α.Φ.Μ. 099250898, η οποία εδρεύει στη Θεσσαλονίκη (οδός Αισώπου, αριθμός 24), όπως νόμιμα εκπροσωπείται

Θεσσαλονίκη, 10 Ιουλίου 2012

Με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 16607/14-6-2012 κλήση προς ακρόαση, κατά το άρθρο 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, στο πλαίσιο τακτικού φορολογικού ελέγχου που διενεργήθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. 207/2012 σχετικής εντολής από τη Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, η εταιρεία μας κλήθηκε να υποβάλει εγγράφως τις απόψεις της σχετικά με τις παραβάσεις των διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων που της καταλογίστηκαν για τις χρήσεις των ετών 2002 έως 2009. Επί των καταλογιζομένων παραβάσεων, εκθέτουμε τα ακόλουθα:

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «ΟΔΥΣΣΕΑΣ» συστάθηκε με το από 24-7-2000 ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε στο Βιβλίο Εταιριών του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με αύξοντα αριθμό 2095/2-8-2000. Οι σκοποί του ΟΔΥΣΣΕΑ, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του είναι: α) η καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, β) η δυνατότητα επικοινωνίας και κατανόησης μέσω της νέας ελληνικής γλώσσας και του νεοελληνικού πολιτισμού, γ) η έρευνα, ο εντοπισμός, η καταγραφή και ανάλυση θεμάτων που σχετίζονται με τη δημιουργική ένταξη των προσφύγων, των μεταναστών και των ομογενών στην ελληνική κοινωνία, δ) η παρακολούθηση των διεθνών, ευρωπαϊκών και βαλκανικών εξελίξεων και εμπειριών, η προώθηση της τεκμηρίωσης των σχετικών ζητημάτων ε) ο προσανατολισμός και σχεδιασμός προγραμμάτων νεοελληνικού αλφαβητισμού.

Στο πλαίσιο των καταστατικών του σκοπών και προς επίτευξή τους, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ προσφέρει χωρίς αντίτιμο μαθήματα νεοελληνικής γλώσσας σε μετανάστες και πρόσφυγες. Οι διδάσκοντες είναι ως επί το πλείστον εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μέλη ή φίλοι του ΟΔΥΣΣΕΑ, που όλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά. Παράλληλα, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ πραγματοποιεί εκδηλώσεις και εκδρομές ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Τέλος, στον ΟΔΥΣΣΕΑ έχει κατά καιρούς λειτουργήσει θεατρική ομάδα, στην οποία συμμετέχουν ως επί το πλείστον μετανάστες και πρόσφυγες, η οποία έχει δώσει παραστάσεις στην ελληνική γλώσσα. Στις παραστάσεις αυτές η είσοδος είναι πάντοτε ελεύθερη.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια η λειτουργία του ΟΔΥΣΣΕΑ στηρίχθηκε στο μεράκι και την ανιδιοτελή προσφορά των μελών του και των εθελοντών που υποστηρίζουν τη δράση του. Ακριβώς επειδή ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ είχε και έχει απολύτως μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, και επειδή για την υλοποίηση όλων των δράσεών του είναι απαραίτητη η συμμετοχή όχι μόνο των μελών του, αλλά και πλήθους φίλων και υποστηρικτών του, είναι πρακτικά αδύνατο να ανατεθεί η τήρηση φορολογικών βιβλίων και στοιχείων του ΟΔΥΣΣΕΑ σε ένα μόνο πρόσωπο, το οποίο και να έχει γι’ αυτά την αποκλειστική ευθύνη. Ο εθελοντικός και συλλογικός χαρακτήρας των δράσεων του ΟΔΥΣΣΕΑ δημιούργησε ήδη από την αρχή της λειτουργίας του, πρακτικές δυσκολίες στην επιμελή συγκέντρωση, αρχειοθέτηση και καταχώριση αποδείξεων, τιμολογίων και λοιπών παραστατικών. Τις δυσκολίες αυτές επιτείνει η άγνοια της φορολογικής νομοθεσίας εκ μέρους των εθελοντών του ΟΔΥΣΣΕΑ, που ως επί το πλείστον εργάζονται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και δεν είναι καθόλου εξοικειωμένοι με την αυστηρότητα και την τυπικότητα των φορολογικών διατάξεων που καλούνται να εφαρμόσουν.

Ειδικότερα, ως προς το νομικό πλαίσιο που διέπει την ίδρυση, τη λειτουργία  και τη φορολόγηση των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιριών, καθώς και ως προς τις επί μέρους παραβάσεις που καταλογίστηκαν στον ΟΔΥΣΣΕΑ κατά το φορολογικό έλεγχο που διενεργήθηκε από την υπηρεσία σας, θα πρέπει να επισημάνουμε τα εξής:

               Για τη σύσταση και λειτουργία των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιριών εφαρμόζονται συνδυαστικά οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα για τα νομικά πρόσωπα (άρθρα 61 επ.) και για τις εταιρίες (άρθρα 741 επ.). Στο άρθρο 741 Α.Κ. ορίζεται: «Με τη σύμβαση της εταιρίας δύο ή περισσότεροι έχουν αμοιβαίως υποχρέωση να επιδιώκουν με κοινές εισφορές κοινό σκοπό και ιδίως οικονομικό». Περαιτέρω, στο άρθρο 784 Α.Κ. ορίζεται: «Η εταιρία του κεφαλαίου αυτού, αν επιδιώκει οικονομικό σκοπό αποκτά νομική προσωπικότητα, εφόσον τηρηθούν οι όροι της δημοσιότητας που ο νόμος τάσσει για το σκοπό αυτό στις ομόρρυθμες εμπορικές εταιρίες. Η προσωπικότητα αυτής της αστικής εταιρίας εξακολουθεί να υπάρχει ωσότου περατωθεί η εκκαθάριση και για τις ανάγκες της εκκαθάρισης». Σύμφωνα δε με το άρθρο 63 Α.Κ. η συστατική πράξη, δηλαδή το καταστατικό της αστικής εταιρίας, συντάσσεται εγγράφως και δημοσιεύεται στα βιβλία εταιριών του οικείου Πρωτοδικείου. Η κατά τα άνω δημοσίευση της εταιρικής σύμβασης προσδίδει στην αστική εταιρία νομική προσωπικότητα, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει, ωσότου περατωθεί η εκκαθάριση.

               Ιδιαίτερη κατηγορία αστικών εταιριών αποτελούν οι αστικές εταιρίες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Για να θεωρηθεί μία αστική εταιρία μη κερδοσκοπική, απαιτείται να μην έχει ως καταστατικό της σκοπό την απόκτηση κερδών, αλλά και να μην επιδιώκει πράγματι, δια της λειτουργίας της την απόκτηση κερδών. Οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες λοιπόν, δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα. Ωστόσο, και οι εταιρίες αυτές αποκτούν πολλές φορές εισοδήματα από διάφορες πηγές (κυρίως από επιδοτήσεις, δωρεές, χορηγίες, τακτικές και έκτακτες εισφορές των μελών τους και σε ορισμένες περιπτώσεις, από δραστηριότητες που αναπτύσσουν κατά την επιδίωξη του σκοπού τους). Η αστική εταιρία διατηρεί το χαρακτήρα της, ως μη κερδοσκοπικής, ακόμη κι αν από τη δραστηριότητά της όχι μόνο καλύπτει τις δαπάνες της αλλά έχει και πλεόνασμα, εφόσον αυτό διατίθεται αποδεδειγμένως προς περαιτέρω ανάπτυξη της δραστηριότητάς της και προώθηση του σκοπού της (ΣτΕ 1569/69, 249/75, 3139/71, 3132/81 κ.α.). Γενικώς, η (ενδεχόμενη) οικονομική δράση αστικής εταιρίας στο πλαίσιο του καταστατικού της, εφόσον βεβαίως δεν άγει σε κερδοσκοπία, δε δύναται να θεωρηθεί ότι κλονίζει την αποκλειστικότητα του σκοπού που επιδιώκεται από αυτή. (παρβλ. ΣτΕ 3139-3141/1971, Λ. Ν.Σ.Κ. 196/74, 241/76).

Οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες ουδέποτε πραγματοποιούν διανομή ωφελημάτων στα μέλη τους, τα οποία, άλλωστε δεν ευθύνονται με την προσωπική τους περιουσία για τυχόν χρέη της εταιρίας. Οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες λειτουργούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετείται ο κοινωφελής σκοπός για τον οποίο έχουν ιδρυθεί και η ωφέλεια από τη δραστηριότητά τους δεν αφορά αποκλειστικά τα μέλη τους, αλλά μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες. Υπ’ αυτά τα δεδομένα η λειτουργία των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιριών ομάδες διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τη λειτουργία μιας εμπορικής επιχείρησης.

        Οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες υπόκεινται μεν σε φόρo εισοδήματος, όμως, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 2 παρ. 4 και 30 παρ. 1 του Ν. 2238/1994, φορολογητέο θεωρείται μόνο το εισόδημά τους που προέρχεται από καθαρά εμπορικές δραστηριότητες ή από την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος. Ειδικότερα, στο άρθρο 99 του Ν. 2238/1992, μεταξύ άλλων, προβλέπεται: «1. Αντικείμενο του φόρου είναι: α) (…). ε) Σε ημεδαπά νομικά πρόσωπα δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το καθαρό εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή μόνο από την εκμίσθωση ακινήτων καθώς και από κινητές αξίες. Δεν αποτελούν αντικείμενο φορολογίας τα λοιπά εισοδήματα αυτών των νομικών προσώπων, καθώς και τα κάθε είδους άλλα έσοδά τους που πραγματοποιούνται κατά την επιδίωξη της εκπλήρωσης του σκοπού τους.» Κατά την έννοια των παραπάνω φορολογικών διατάξεων, αντικείμενο του φόρου εισοδήματος των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιριών αποτελεί το καθαρό εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή, από την εκμίσθωση ακινήτων και από κινητές αξίες, ακόμη κι αν τα εισοδήματα αυτά αποκτήθηκαν κατά την επιδίωξη των καταστατικών σκοπών της εταιρίας (ΣτΕ 1569/1969, 249/1975 κλπ). Όμως τυγχάνουν φοροαπαλλαγής τα λοιπά εν γένει έσοδα που αποκτούν οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες κατά την επιδίωξη του σκοπού τους. Ο νομοθέτης προβλέπει την απαλλαγή των παραπάνω εσόδων από τη φορολόγηση ακριβώς για να ενισχύσει το μη κερδοσκοπικό σκοπό αυτών των αστικών εταιριών, ενώ σε όσες περιπτώσεις θέλησε την επιβολή φόρου ανεξαρτήτως του επιδιωκόμενου σκοπού, το προέβλεψε ρητά (εν προκειμένω, με τη θέσπιση της διάταξης του πρώτου εδαφίου της περ. ε’ της παρ. 1 του άρθρου 99 του Ν. 2238/1994). 

               Τέλος, οι συνδρομές και εγγραφές των μελών, καθώς τυχόν χορηγίες ή δωρεές προς τις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες δεν αποτελούν φορολογητέο εισόδημά τους. Αποτελούν εισροές κεφαλαιουχικού χαρακτήρα, δε διαθέτουν τα εννοιολογικά γνωρίσματα του εισοδήματος, και κατ’ επέκταση, δεν εμπίπτουν στην έννοια των ακαθάριστων εσόδων, για να φορολογηθούν. (Έτσι, η ΥΠΟΙΚ 013044/222/A0012/ΠΟΛ. 1031/7.2.2001 με τίτλο «Φορολογική μεταχείριση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας που συστήθηκε με τα άρθρα 741 έως 784 Α.Κ»).

               Βεβαίως, ο Κ.Β.Σ. (ΠΔ 186/1992) προβλέπει την τήρηση από τις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες βιβλίων και στοιχείων. Συγκεκριμένα, το άρθρο 1 του Κ.Β.Σ. ορίζει: «Με τις διατάξεις του Κώδικα αυτού ορίζονται οι  υποχρεώσεις  και  τα  δικαιώματα  των  επιτηδευματιών, σχετικά με την τήρηση των βιβλίων και  την  έκδοση  των  στοιχείων,  για  την   εκπλήρωση   των   φορολογικών  υποχρεώσεων». Περαιτέρω, το άρθρο 2 παρ. 1 του Κ.Β.Σ., μεταξύ άλλων, προβλέπει: «1. Κάθε ημεδαπό ή αλλοδαπό φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή κοινωνία του Αστικού Κώδικα, που ασκεί δραστηριότητα στην ελληνική επικράτεια και αποβλέπει στην απόκτηση εισοδήματος από εμπορική ή βιομηχανική ή βιοτεχνική ή γεωργική επιχείρηση ή από ελευθέριο επάγγελμα ή από οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση, καθώς και οι αστικές κερδοσκοπικές ή μη εταιρείες, αναφερόμενοι στο εξής με τον όρο «επιτηδευματίας», τηρεί, εκδίδει, παρέχει, ζητά, λαμβάνει, υποβάλλει, διαφυλάσσει τα βιβλία, τα στοιχεία, τις καταστάσεις και κάθε άλλο μέσο σχετικό με την τήρηση βιβλίων και την έκδοση στοιχείων που ορίζονται από τον Κώδικα αυτό, κατά περίπτωση». Όμως, στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου διευκρινίζεται: «Το Δημόσιο, το ημεδαπό ή αλλοδαπό νομικό πρόσωπο ή επιτροπή ή ένωση προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το αλλοδαπό νομικό πρόσωπο που δεν έχει εγκατάσταση στην Ελλάδα και αποκτά κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου στην ημεδαπή, οι ξένες αποστολές και οι διεθνείς οργανισμοί υποχρεούνται μόνο στη λήψη, έκδοση, υποβολή και διαφύλαξη των στοιχείων που ορίζονται ρητά από τον Κώδικα αυτόν. Τα πρόσωπα αυτά, εκτός από το Δημόσιο, όταν ενεργούν πράξεις παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που υπάγονται στο φόρo προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.) ή στο φόρο εισοδήματος θεωρούνται επιτηδευματίες μόνο για τις δραστηριότητες αυτές και έχουν τις υποχρεώσεις της παραγράφου 1 του όρθρου αυτού."

               Όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων που μόλις προαναφέρθηκαν, οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες χαρακτηρίζονται ως επιτηδευματίες και έχουν όλες τις υποχρεώσεις που ορίζονται από τις διατάξεις του Κ.Β.Σ.. Όμως, τηρούν βιβλία μόνο για τις πράξεις παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που υπάγονται σε ΦΠA ή για τα έσοδά τους που υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος. Για το τμήμα αυτό θεωρούνται επιτηδευματίες και έχουν όλες τις υποχρεώσεις του KBΣ. Αλλά και αντιστρόφως, δεν έχουν υποχρέωση τήρησης βιβλίων και έκδοσης στοιχείων ούτε για τα έσοδά τους που δεν υπόκειται σε φορολογία εισοδήματος, ούτε για τις πράξεις τους που δεν υπάγονται σε ΦΠA. Επιπλέον, σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει υποχρέωση έκδοσης στοιχείων του ΚΒΣ για τις εισπράξεις συνδρομών από τα μέλη των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιριών. Για τις συνδρομές αυτές εκδίδονται απλές αθεώρητες αποδείξεις είσπραξης.

Υπαγωγή της υπό κρίση περίπτωσης στις παραπάνω διατάξεις

               Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ, ως αστική μη κερδοσκοπική εταιρία απέκτησε νομική προσωπικότητα από τη δημοσίευση του καταστατικού του στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης που έλαβε χώρα στις 2 Αυγούστου του 2000. Από τους όρους του καταστατικού του, προκύπτουν επαρκή στοιχεία για το χαρακτηρισμό της δράσης του ως μη κερδοσκοπικής. Άλλωστε ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ουδέποτε παρέκλινε από το σκοπό του, όπως προκύπτει και από τη φύση των εσόδων και εξόδων που έχουν καταχωριστεί στα βιβλία που τηρεί, αλλά και από τη φύση των εσόδων και εξόδων που, όπως προέκυψε από το φορολογικό έλεγχο, δεν καταχωρίστηκαν στα βιβλία αυτά ή δεν συμπεριελήφθησαν στις συγκεντρωτικές καταστάσεις.

               Τα έσοδα που δεν καταχωρίστηκαν στο βιβλίο εσόδων – εξόδων και δεν περιελήφθησαν στις συγκεντρωτικές καταστάσεις ήταν έσοδα προερχόμενα συνδρομές, τακτικές και έκτακτες εισφορές των μελών του, καθώς και από δωρεές προερχόμενες από τους φίλους και υποστηρικτές της δράσης του. Ήταν δηλαδή οικονομικές ενισχύσεις προβλεπόμενες από το καταστατικό της εταιρίας, οι οποίες αποτελούσαν τους αναγκαίους πόρους για την επιδίωξη και ευόδωση των σκοπών του ΟΔΥΣΣΕΑ. Αυτές οι οικονομικές ενιασχύσεις είναι εισροές κεφαλαιουχικού χαρακτήρα, δεν εμπίπτουν στην έννοια των ακαθάριστων εσόδων και συνεπώς δεν αποτελούν φορολογητέο εισόδημα. Επομένως, ως προς τις εισροές αυτές δεν υπήρχε υποχρέωση καταχώρισής τους στο βιβλίο εσόδων-εξόδων της εταιρίας.

               Και σε κάθε περίπτωση, οι όποιες πλημμέλειες κατά την τήρηση των βιβλίων και στοιχείων Κ.Β.Σ. από τον ΟΔΥΣΣΕΑ δεν έγιναν με σκοπό την απόκρυψη φορολογητέας ύλης και κατ’ επέκταση, τη φοροδιαφυγή. Έγιναν προφανώς από άγνοια της φορολογικής νομοθεσίας ή από κακή συνεννόηση μεταξύ των μελών ως προς τη συγκέντρωση των παραστατικών, ούτως ώστε να καταχωριστούν στη συνέχεια στα βιβλία από το λογιστή της εταιρίας. Άλλωστε από τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο φορολογικός έλεγχος προκύπτει χωρίς αμφιβολία ότι κανείς, ούτε μέλος ούτε φίλος της εταιρίας επωφελήθηκε ποτέ από οικονομική άποψη από τη λειτουργία και τις δραστηριότητες του ΟΔΥΣΣΕΑ.

Τήρηση της αρχής της αναλογικότητας

Σε κάθε περίπτωση, αν παρ’ ελπίδα η υπηρεσία σας θεωρήσει ότι στοιχειοθετούνται τελικώς στην προκειμένη περίπτωση οι παραβάσεις που αρχικώς μας απέδωσε ο φορολογικός έλεγχος, θα πρέπει κατά τον καταλογισμό προστίμων για τις παραβάσεις αυτές, να ληφθεί υπ’ όψη ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας της δραστηριότητας του ΟΔΥΣΣΕΑ και να γίνει σεβαστή η αρχή της αναλογικότητας.

Η αναλογικότητα, ως γενική αρχή του δικαίου, διέπει την όλη δημόσια δράση και δεσμεύει το νομοθέτη, το δικαστή και τη διοίκηση. Ο νόμος, η διοικητική πράξη, η δικαστική απόφαση, όλα τα μέσα άσκησης της κρατικής εξουσίας, πρέπει σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας να πληρούν τα ακόλουθα τρία κριτήρια:

α) να είναι κατάλληλα, ήτοι πρόσφορα για την πραγμάτωση του σκοπού που επιδίωξε ο νομοθέτης με τη θέσπιση της επίμαχης διάταξης,

β) να είναι τα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε να προκαλούν τον ελάχιστο δυνατό περιορισμό των δικαιωμάτων του θιγόμενου ιδιώτη και τέλος,

γ) να μην υπερακοντίζουν το σκοπό που επιδιώκεται με αυτά, άλλως, «η εξ αυτών αναμενόμενη ωφέλεια να μην υπολείπεται της επερχόμενης εξ αυτών βλάβης» (πρόκειται για τη λεγόμενη strictο sensu αναλογικότητα, για την οποία βλ. και ΑΠ 43-45/2005, Ολ, ΕλλΔνη 2005, 1649).

Όπως παγίως δέχονται το Συμβούλιο της Επικρατείας και τα διοικητικά δικαστήρια, ένα μέτρο που προβλέπεται από διάταξη νόμου ως κύρωση για συγκεκριμένη παράβαση, αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, όταν, από το είδος ή τη φύση του, είναι προδήλως ακατάλληλο για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκει ο νομοθέτης ή όταν οι δυσμενείς συνέπειες του μέτρου τελούν σε προφανή δυσαναλογία ή υπερακοντίζουν τον σκοπό αυτό (ενδεικτικά,  Ολ ΣτΕ 900/2004).        

Επιπλέον, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, τα μέτρα που επιλέγονται για την επίτευξη των σκοπών μιας ρύθμισης πρέπει να είναι πρόσφορα και αναγκαία, κάθε φορά δε που υφίσταται δυνατότητα επιλογής μεταξύ περισσότερων καταλλήλων μέτρων, πρέπει να επιλέγεται το λιγότερο επαχθές, ενώ οι δυσμενείς συνέπειες του μέτρου δεν πρέπει να είναι δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο σκοπό.  Έτσι, στην υπόθεση Λουλουδάκης κατά Ελλάδας (C-262/1999, απόφαση της 12 Ιουλίου 2001), το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δέχτηκε ότι «είναι αρμοδιότητα του εθνικού δικαστή να εκτιμήσει αν, λαμβανομένων υπόψη των επιταγών της καταστολής και της πρόληψης, καθώς και του ποσού των επίδικων φόρων και του επιπέδου των πραγματικά επιβληθεισών κυρώσεων, αυτές δεν είναι τόσο δυσανάλογες σε σχέση με τη σοβαρότητα της παράβασης που να δημιουργούν εμπόδια στην άσκηση των ελευθεριών που παρέχει η συνθήκη».

Με την επιβολή εξοντωτικών προστίμων που επιβάλλονται αδιακρίτως, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη η ιδιαιτερότητα κάθε περίπτωσης και η βαρύτητα κάθε παραβατικής συμπεριφοράς, καταφανώς παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν τα πρόστιμα αυτά που επιβάλλονται από διοικητικό όργανο χωρίς τις εγγυήσεις της δικαστικής κρίσης, είναι τόσο δυσβάσταχτα ώστε να υπερακοντίζουν σε βαρύτητα ακόμα και τις κυρώσεις που θα συνεπαγόταν μια ενδεχόμενη ποινική καταδίκη, έτσι ώστε να ανακύπτει πλέον ευθέως θέμα ελλείμματος νομικής προστασίας - δικαστικής συνδρομής εκείνων που υφίστανται τον υπέρμετρο διοικητικό κολασμό.

Όσον αφορά την επιβολή προστίμων του Κ.Β.Σ., ο νομοθέτης θέσπισε πρόστιμα για παραβάσεις του Κ.Β.Σ., διότι μέσω της τήρησης των προβλεπόμενων από τον Κ.Β.Σ. στοιχείων και βιβλίων καθίσταται δυνατός ο φορολογικός έλεγχος, συλλαμβάνεται η φορολογητέα ύλη και προλαμβάνεται η φοροδιαφυγή. Όμως, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ούτε εμπορική δραστηριότητα ασκεί, ούτε κέρδη αποκτά, για να επιδιώξει να αποκρύψει φορολογητέα ύλη και με τον τρόπο αυτό να φοροδιαφύγει. Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας της δράσης του ΟΔΥΣΣΕΑ δεν προκύπτει μόνο από το καταστατικό του αλλά και από το σύνολο της δραστηριότητας που έχει μέχρι σήμερα αναπτύξει, μιας δραστηριότητας που αποτυπώνεται ευκρινώς και στα παραστατικά και λοιπά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο φορολογικός έλεγχος. Υπ’ αυτά τα δεδομένα, η τυχόν επιβολή στον ΟΔΥΣΣΕΑ των υπέρογκων προστίμων που θα επιβάλλονταν για τις ίδιες παραβάσεις σε μία εμπορική επιχείρηση, θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι η επιβολή των προστίμων αυτών με κανένα τρόπο δε θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς που επιδίωξε ο νομοθέτης με τη θέσπιση των προστίμων, δε θα συνέτεινε δηλαδή ούτε κατ’ ελάχιστο στην αποτροπή και πάταξη της φοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με όλα όσα προαναφέρθηκαν, δια του παρόντος υπομνήματος,

ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ

Να αναγνωριστεί ότι στην υπό κρίση περίπτωση δε στοιχειοθετούνται οι παραβάσεις του Κ.Β.Σ. για τις οποίες κλήθηκε η εταιρία μας σε προηγούμενη ακρόαση.

Να μη βεβαιωθούν σε βάρος του ΟΔΥΣΣΕΑ πρόστιμα για τις παραβάσεις ΚΒΣ που φέρεται να εντόπισε ο φορολογικός έλεγχος.

Όλως επικουρικώς, σε περίπτωση βεβαίωσης των παραπάνω παραβάσεων και καταλογισμού προστίμων, να ληφθεί υπ’ όψη ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας της δραστηριότητας του ΟΔΥΣΣΕΑ και να γίνει σεβαστή η αρχή της αναλογικότητας.

Για την ελεγχόμενη αστική μη κερδοσκοπική εταιρία

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και νόμιμος εκπρόσωπος