Υπέβαλα στους βουλευτές της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, επιστολή με τον ομόνυμο τίτλο, η οποία αναδημοσιεύθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Logistics (SOLE Ελλάδος) στην παρακάτω σύνδεση: http://logistics.org.gr/files/Manomenidis_arthro.pdf .
Περίληψη: Στην επιστολή μου στους βουλευτές επισημαίνω την αναποτελεσματικότητα του συστήματος Προαγωγών στις ΈΔ, όπου επικρατεί ένα σύστημα, κατά την άποψη μου αριστοκρατικό, όταν μείζον πλεονέκτημα είναι η ειδικότητα κι όχι η αξία (λ.χ. στην ΠΑ αρκεί να είσαι Ιπτάμενος και είσαι κατάλληλος για όλες τις θέσεις, ενώ ορισμένοι από τους καλύτερους των άλλων ειδικοτήτων στην Αεροπορία, πρακτικά, "δεν αξίζουν για τίποτα"). Έτσι οι Ιπτάμενοι είναι κατάλληλοι να γίνουν λ.χ. Δκτές της Μετεωρολογίας (π.χ. Διοικητής στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία), Υποστήριξης (λ.χ. Δκτής Αεροπορικής Υποστήριξης είναι Ιπτάμενος κι όχι Εφοδιαστής ή Μηχανικός που από την είσοδο τους στην ΠΑ ασχολούνται με την υποστήριξη), Εκπαίδευσης (λ.χ. Δκτής Αεροπορικής Υποστήριξης είναι Ιπτάμενος κι όχι οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας ακόμη κι αν έχει Διδακτορικό Εκπαιδευσης) και άλλα, προΐστανται όλων των γενικών υπηρεσιών κι έτσι κατανέμονται στους Ιπτάμενους οι κοινές οργανικές θέσεις ώστε οι Ιπτάμενοι προάγονται χωρίς εμπόδια ενώ στις λοιπές ειδικότητες οι Αξιωματικοί προάγονται όταν συμπληρώσουν το μέγιστο χρόνο παραμονής ως πλεονάζοντες (πέραν της ύπαρξης οργανικών θέσεων) ή εξαρτώνται από την μεγαλοψυχία των Ιπταμένων για να τους δοθούν λίγες θέσεις ώστε να εξελιχθούν. Στο άρθρο καταλήγω ότι εφόσον το σύστημα προαγωγών δεν αλλάξει καταργώντας την ιδιότυπη αυτή "αριστοκρατία" θα υποβάλω την παραίτηση μου διότι δεν επιθυμώ να είμαι πλεονάζων σε βάρος του Προϋπολογισμού.
Κείμενο Επιστολής
Κύριε…,
επικοινωνώ μαζί σας με την ιδιότητα σας του Βουλευτού, για το θέμα «της
εξέλιξης και των προαγωγών των Αξιωματικών», με την ελπίδα ότι εάν
διαγνώσετε την ορθότητα της άποψης μου, θα συμβάλετε στην
αποκατάσταση μίας πιο αποτελεσματικής λειτουργίας προαγωγών.
Με όλο το σεβασμό, το ερώτημα που σας απευθύνω αν «θα κάνατε
Αρχηγό Αεροπορίας τον Χειρότερο Ιπτάμενο ή τον Καλύτερο Αξιωματικό
ακόμη κι αν Ήταν Μουσικός» δεν είναι προβοκατόρικο και θα ήθελα
διαβάζοντας τις απόψεις μου, να μην σκεφτείτε τίποτε άλλο παρά μόνο το
εθνικό συμφέρον. Δεν επικαλούμαι καμία συμπάθεια, πολιτική συνάφεια ή
εκτίμηση και δεν σας ζητώ καμία απολύτως χάρη, πέρα από το να πράξετε το
καθήκον σας και μόνο, όπως οφείλετε ως Βουλευτής, απέναντι στη συνείδηση
σας και μόνο.
Θα αναφερθώ σε θέματα εξέλιξης και προαγωγών στην Πολεμική
Αεροπορία (ΠΑ), που γνωρίζω (ανάλογα ισχύουν και στους άλλους κλάδους
των ΕΔ), όπου ορισμένες ειδικότητες (προεξάρχουσας των Ιπταμένων) έχουν
μία πρωτοκαθεδρία και θα σας εξηγήσω με δύο σημαντικά παραδείγματα (του
Μ.Αλεξάνδρου και της Μικρασιατικής) ότι μία άλλη ειδικότητα, του
Εφοδιασμού, είναι κρίσιμη στις Ένοπλες Δυνάμεις, διότι πραγματεύεται το
«εφικτό» αλλά απούσα από τη νομοθεσία και την εξέλιξη στην ΠΑ, όχι για να
σας πείσω για μία ευνοϊκή μεταχείριση των Εφοδιαστών αλλά για να σας
πείσω για την ανάγκη αξιοκρατίας ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Αρχικά, επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω ότι με τη συνημμένη
προσφυγή μου στο Διοικητικό Εφετείο (εκδικάζεται στις 14-4-08) υποστηρίζω
ότι η ισχύουσα νομοθεσία (και κυρίως ο τρόπος εφαρμογής της) είναι
αντισυνταγματική, διότι με τον τρόπο που εφαρμόζεται προωθούνται ταχύτερα,
όχι οι καλύτεροι (όπως διατείνονταν οι βουλευτές που την ψήφισαν το
Ν.2439/1996 και φοβούμαι ότι τα ίδια θα ακουστούν και στο Νομοσχέδιο που
θα συζητήσετε τις επόμενες ημέρες με θέμα «Ρυθμίσεις θεμάτων αναπήρων
πολέμου, προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις»), αλλά
στην πράξη προωθούνται όλοι οι Ιπτάμενοι (ακόμη και οι χειρότεροι) σε
βάρος ακόμη και των αρίστων όλων των άλλων ειδικοτήτων και αυτό
συνεχίζεται με την κατάτμηση σε άλλες ειδικότητες (Μηχανικούς, Ελεγκτές
Αεράμυνας, Οικονομικούς, Εφοδιαστές και Ιατρούς κοκ). Σε αυτό συμβάλει και
η απουσία ουσιαστικής αξιολόγησης λόγω της κακοδιατύπωσης του Νόμου
που ενώ προβλέπει συγκεκριμένα ποσοστά κατ’ επιλογή προαγωγών, αυτά
δεν τηρούνται (δεν είναι του παρόντος αλλά είμαι στη διάθεση σας να σας
ενημερώσω). Έτσι υπάρχει μία σειρά διατάξεων προνομιακών σε
συγκεκριμένες κατηγορίες στρατιωτικών, που όμως δεν συμπλέουν
κατ’ανάγκη ούτε με την αποτελεσματικότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε με
το δημοκρατικό μας πολίτευμα, αλλά υπαγορεύονται από την πληθυσμιακή ή
διοικητική ισχύ συγκεκριμένων ειδικοτήτων ή την πρόσβαση στην εξουσία (για
τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου) άλλων. Για ποιο λόγο για παράδειγμα ένας
Οικονομικός Αξιωματικός (στην ΠΑ ασχολούνται αποκλειστικά με τα
χρηματοοικονομικά και όχι και με τον Εφοδιασμό, όπως ισχύει στο Πολεμικό
Ναυτικό) ή ένας Ιατρός Αξιωματικός, μπορούν να γίνουν Υποπτέραρχοι
(άρθρο 13§6 του σχεδίου Νόμου) και όχι ένας Εφοδιαστής ή Μετεωρολόγος
που επίσης προερχόμαστε από τη Σχολή Ικάρων;
Προσωπικά δεν υποστηρίζω (και σας παρακαλώ να το αναλογιστείτε)
τον διαχωρισμό των ειδικοτήτων, διότι ένας ανώτατος στρατιωτικός διοικητής
πρέπει να τα καλύπτει όλα στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, αλλά μιας και ο
Νόμος που θα συζητήσετε διαιωνίζει (αντί να καταργεί) τις διακρίσεις αυτές,
επιτρέψτε μου δύο πρόχειρα ιστορικά παραδείγματα για τον Εφοδιασμό
καθόσον είμαι Εφοδιαστής (για τους Μετεωρολόγους θα μπορούσε κανείς να
σκεφτεί την απόβαση της Νορμανδίας που αναμφίβολα υπήρξε και αυτή μία
επιχείρηση πρωτίστως εφοδιασμού και μεταφοράς). Όμως για τον
Εφοδιασμό:
α. Ποιόν θεωρούμε, ως Έλληνες, από τις μεγαλύτερες
στρατιωτικές φυσιογνωμίες, αν όχι τον Μέγα Αλέξανδρο; Έχουν άραγε
γραφτεί βιβλία που να αποδίδουν την στρατιωτική του δεινότητα στις
χρηματοοικονομικές ή τις ιατρικές του γνώσεις; Ίσως στερούμαι γνώσεων,
αλλά ανεξάρτητα από την Αριστοτελική του παιδεία (που θα εμπεριείχε και
χρηματοοικονομικές και ιατρικές γνώσεις) αυτό για το οποίο ο Αλέξανδρος
είναι γνωστός και για το οποίο γράφτηκε διεθνώς γνωστό βιβλίο (Donald
Engels, Alexander the Great and the Logistics of the Macedonian Army) είναι
ο Εφοδιασμός και οι Μεταφορές (Logistics) του Μακεδονικού στρατού: «Η
επιτυχία της εκστρατείας του Αλεξάνδρου…. στη σχολαστική τροφοδοσία του
στρατού του… φανερό… η ευκολία με την οποία οι Μακεδόνες διέσχισαν
εδάφη όπως τα υψίπεδα της Ανατολίας και την Παλαιστίνη μέσα στο
καλοκαίρι, το Σινά στις αρχές Φθινοπώρου… άλλοι στρατοί ακολουθώντας τις
ίδιες διαδρομές συχνά έχασαν μεγάλο μέρος των ανδρών τους αποκλειστικά
από την πείνα και τη δίψα. Η επιτυχής διάβαση των Μακεδόνων από τέτοιες
περιοχές συνέβαλε το ίδιο πολύ στο επίτευγμα το Αλέξανδρου, όσο και οι
στρατηγικές του στην Ισσό, στα Γαυγάμηλα ή στον Υδάσπη».
β. Ομοίως για τον Εφοδιασμό και τις μεταφορές, έχουμε
άραγε ξεχάσει που οφείλεται στο στρατιωτικό επίπεδο η Μικρασιατική
Καταστροφή; Η Διεύθυνση Ιστορίας του ΓΕΣ έχει καταγράψει στο βιβλίο
«Ανεφοδιασμοί και Μεταφοραί κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν (1919-
1922)» και δεν γνωρίζω κάτι ανάλογο για τα χρηματοοικονομικά και τα ιατρικά
[όχι ότι ήταν ασήμαντα και προσωπικά ως στρατιωτικός και απόφοιτος της
Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) δεν τα υποτιμώ καθόλου
και μπορώ να αναφέρω ιστορικά παραδείγματα και υπέρ αυτών] για τη
συγκεκριμένη εκστρατεία, που είναι μία απώλεια στη σύγχρονη ιστορία μας,
ιδιαίτερα εάν δεν μας δίδαξε τίποτε, και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» το
λησμονήσαμε. Μήπως για Εμάς, τους σύγχρονους Έλληνες, είναι γραμμένο
ότι λαοί που αγνοούν την ιστορία τους… «…την υπάρχουσαν ποσότητα
υλικού εις την Βάσιν Μουδανιών και το Κέντρον Εφοδιασμού Δορυλαίου,
επληροφορήθη το Σώμα Στρατού, όταν απεφασίσθη η εκκένωσις…» (σελ.266).
«…Κατά τας προς Άγκυραν επιχειρήσεις τον Αύγουστον 1921, η
Επιμελητεία είχε προβλέψει και είχε συγκεντρώσει εφόδια. Η στρατιά όμως
εστερήθη τούτων. Διά τινά λόγον; Διότι δεν υπήρχον μεταφορικά μέσα. Ούτως,
ενώ εις την Βάσιν Σμύρνης, εις Πάνορμον, εις Μουδανιά, εις Προύσαν και εις
Δορύλαιον υπήρχον άφθονα τρόφιμα, επαρκούντα δι’ένα μήνα, εν τούτοις η
Στρατιά κατά τας τελευταίας ημέρας της επιχειρήσεως ταύτης ετρέφετο με
βεβρασμένον σίτον, ον οι επιμεληταί των Μεγάλων Μονάδων ανεζήτουν εις
λάκους και φρέατα, ένθα είχεν αποκρυβεί υπό των κατοίκων» (σελ.269)
Προσωπικά θεωρώ το ζήτημα πολύ σοβαρό όσον αφορά την
αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι με Νομοθεσία αυτού του
είδους οι Αξιωματικοί συνασπίζονται σε ειδικότητες για την επιβολή τους
έναντι των άλλων ειδικοτήτων, για την προσωπική τους εξέλιξη,
παραβλέποντας ποιος είναι ο πραγματικά αξιότερος ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Όμως πραγματικά ο Αρχηγός και ο Στρατηγός πρέπει να τα γνωρίζουν όλα
και δεν αρκεί απλά να είναι μόνο Ιπτάμενος ή μόνο Γιατρός κλπ (λ.χ. πως
ορισμένες ειδικότητες θα γίνουν Υποπτέραρχοι - ένα βαθμό κάτω από τον
Αρχηγό - χωρίς να έχουν φοιτήσει στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου,
το οποίο απαιτείται μόνο για τους Ιπτάμενους για να γίνουν Ταξίαρχοι και πως
αποκλείονται οι Εφοδιαστές που έχουν φοιτήσει και ενδεχομένως αποφοιτήσει
με καλύτερη σειρά ακόμη και από ορισμένους Ιπτάμενους). Σε κάθε
περίπτωση, εάν ο Αρχηγός δεν είναι Εφοδιαστής (αν όχι στην ειδικότητα
τουλάχιστο στις γνώσεις) και στο Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο δεν
υπάρχουν Εφοδιαστές, τότε φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε να υποστούμε κι
άλλες Μικρασιατικές Καταστροφές και φυσικά δεν θα μας φταίει κανείς άλλος
εάν δεν υπάρξουν ποτέ πια στον τόπο αυτό Μεγάλοι Αλέξανδροι. Εκτός εάν
ως λαός κλείσαμε τον κύκλο μας.
Προσωπικά, εκτός από τη παρούσα ενημέρωση, έχω ήδη προσφύγει
στην Ελληνική δικαιοσύνη, ζητώντας την ακύρωση των περυσινών
προαγωγών των τελευταίων (αντικειμενικά των χειρότερων) Ιπταμένων της
σειράς μου και των πρώτων της επόμενης σειράς που είτε δεν έχουν
αποφοιτήσει από την ΑΔΙΣΠΟ είτε δεν δεν έχουν μεταπτυχιακές σπουδές είτε
έχουν λιγότερες ηθικές αμοιβές από γράφοντα ο οποίος επιπλέον (ανεπίσημα
λόγω διαβάθμισης) αποφοίτησα 21ος στους 230 μαθητών της ΑΔΙΣΠΟ (2005)
προερχόμενων από το Στρατό Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική
Αεροπορία, εκτός από απόφοιτος της Σχολής Ικάρων κατέχω πτυχίο του
Οικονομικού (ΑΠΘ) και 2 μεταπτυχικά σε Αμυντικό Εφοδιασμό (Defence
Logistics – Cranfield Univeristy) και σε Οικονομικά (Παν. Μακεδονίας) κι όμως
δεν θα γίνω Υποπτέραρχος (σύμφωνα με την νομοθεσία που θα συζητήσετε)
όπως θα προβλέψετε να ισχύει ότι δικαιούνται οι Οικονομικοί Αξιωματικοί,
δηλαδή με πτυχίο Οικονομικού Τμήματος (χωρίς κατ’ανάγκη μεταπτυχιακό),
ορισμένοι από τους οποίους προερχόμενοι από διαγωνισμό δεν έχουν
θητεύσει στην ΣΣΑΣ (Ανώτατη Στρατιωτική Σχολή).
Κλείνοντας, κύριε Βουλευτή, επέτρεψε μου να απαντήσω στο ερώτημα
που έθεσα «εάν θα κάνατε Αρχηγό της Αεροπορίας τον χειρότερο Ιπτάμενο ή
τον καλύτερο Αξιωματικό ακόμη κι αν ήταν Μουσικός». Παρότι η προφανής
απάντηση θα ήταν αρνητική και με την έννοια αυτή θα σκεφθείτε ότι καλώς
δεν συζητάτε στο παρόν σχέδιο Νόμου και το ενδεχόμενο να γίνει
Υποπτέραρχος ένας μουσικός. Εάν το κάνατε, θα… «γελούσε και το παρδαλό
κατσίκι» όπως λέει ο λαός μας. Αυτό ακριβώς έπραξαν και οι Αθηναίοι
περιγελώντας τους Λακεδαιμόνιους όταν έστειλαν στη Σπάρτη, σύμφωνα με
τον χρησμό της Πυθίας, τον Τυρταίο, έναν κουτσό ποιητή, ως στρατηγό, ο
οποίος όμως με τους παιάνες που τους έγραψε, τους βοήθησε να νικήσουν
τους Μεσσήνιους. Και δεν μιλάμε για τον οποιοδήποτε στρατό. Μιλάμε για την
Σπάρτη της Αρχαίας Ελλάδας και επιτρέψτε μου να μην επιχειρήσω αναλογίες
με το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον.
Προσωπικά πιστεύω ότι εάν μία Κυβέρνηση επέλεγε ως Αρχηγό έναν
μουσικό, θα έπρεπε να πείσει ότι αυτός ο μουσικός είναι 10 φορές καλύτερος
Στρατηγός και στις επιχειρήσεις και στην υποστήριξη από όλους τους άλλους,
είτε διότι στο διάστημα της θητείας του απέδειξε τις στρατηγικές του
ικανότητες και παράλληλα θα πρέπει να έχει και σοβαρές σπουδές σε τομείς
συναφείς με τις Ένοπλες Δυνάμεις και παράλληλα να έχει και μία χαρισματική
προσωπικότητα και ηγετική φυσιογνωμία που θα ήταν ασύγκριτα καλύτερη
από όλους τους άλλους συνυποψήφιους. Ίσως τέτοιος μουσικός να μην
υπάρχει, αλλά γιατί να το αποκλείσουμε με Νόμο; Μήπως δεν έχουμε
εμπιστοσύνη στις Κυβερνήσεις μας ή μήπως απλά η μόνη αναγκαιότητα είναι
η αξιοκρατία;
Σήμερα, ίσως ο χειρότερος Ιπτάμενος να μη γίνεται Αρχηγός (ο νόμος
όμως δεν το αποκλείει όταν θέτει ως μοναδική προϋπόθεση να είναι
Ιπτάμενος) αλλά σίγουρα υπάρχει η δυνατότητα κάποιος Ιπτάμενος να
καταλάβει πολλές άλλες θέσεις άλλων ειδικοτήτων (λ.χ. συνέβη Ιπτάμενος –
Δκτής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας) ενώ οι Εφοδιαστές
εξαιρούμαστε ακόμη και αυτών των ανωτάτων θέσεων που σχετίζονται με τις
προμήθειες αμυντικών προμηθειών ή της Υποστήριξης, λ.χ. του Διοικητή
Αεροπορικής Υποστήριξης που έχει την ευθύνη μεταξύ άλλων των αποθηκών
και των εργοστασίων της ΠΑ.
Δεν έχω κάποιο προσωπικό αίτημα να σας θέσω, λ.χ. ψηφίστε και
«Εφοδιαστής Υποπτέραρχος». Προσωπικά από όποια θέση με τάξει η
Πατρίδα θα την υπηρετήσω. Και ως απλός στρατιώτης! Το ερώτημα είναι,
Εσείς, τι Στρατό θέλετε; Και σε αυτό το Στρατό που οραματίζεστε, Αξιωματικοί
σαν κι εμένα (με μεταπτυχιακά και διακρίσεις στη Υπηρεσία ανεξαρτήτως
ειδικότητας), έχουμε θέση ή είμαστε πλεονάζοντες; Αναφέρω σκόπιμα το
«πλεονάζοντες» διότι εάν «δεν αναστραφεί το κλίμα» και δεν ψηφιστούν
διαφορετικοί νόμοι, οι Εφοδιαστές της σειράς μου θα προαχθούμε μαζί με
τους πρωτοετείς μας (όταν εμείς ήμασταν τεταρτοετείς) Ιπταμένους, το 2009
και μάλιστα, ενώ εκείνοι θα καταλάβουν κενές οργανικές θέσεις, εμείς θα
προαχθούμε «εκτός οργανικών θέσεων» (συμβαίνει τα τελευταία 4-5 έτη),
λόγω συμπλήρωσης του μέγιστου χρόνου (δηλαδή ως υπεράριθμοι) και
επιπλέον όσοι Ιπτάμενοι (ακόμη και οι χειρότεροι του έτους τους) θα
προάγονται Αντισμήναρχοι στα επόμενα 8 έτη (μέχρι και εάν ποτέ γίνω
Σμήναρχος) θα γίνονται και αρχαιότεροι μου και θα θεωρούνται καλύτεροι να
με διοικούν ακόμη και σε θέσεις υποστήριξης. Για να μην κινδυνολογούμε στα
επιχειρησιακά, η Ελλάδα που φιλοδοξεί (με ποια στρατηγική;) να
διαδραματίζει σοβαρό ρόλο σε διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς (πρβλ.
Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας –EDA) ποιους εφοδιαστές θα στείλει, όταν
είμαστε χαμηλόβαθμοι και εξαιρούμαστε από θέσεις ευθύνης όπου θα
αποκτούσαμε τη σχετική εμπειρία; Μπορούν οι Ιπτάμενοι να μας
υποκαταστήσουν; Να ανταγωνιστούν σε θέσεις Εφοδιασμού και σχεδίασης
της Ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, τους Γερμανούς, τους Γάλλους και
γενικότερα τους Ευρωπαίους στρατιωτικούς Εφοδιαστές, ή απλά η Ελλάδα θα
απουσιάζει; (ρητορικό το ερώτημα).
Προσωπικά θεωρώ προσβλητική αυτή την προοπτική (να είμαι
υπεράριθμος και να ζω σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου), λόγος για
τον οποίο προσπαθώ και Εσάς να πείσω και τη Δικαιοσύνη στην οποία
προσέφυγα. Εάν αποτύχω σε όλα αυτά και μου έχει μείνει αρκετή
αξιοπρέπεια, το 2009, θα υποβάλω την παραίτηση μου. Δυστυχώς απαιτείται
αρκετή αξιοπρέπεια, από ανθρώπους που έχουν αγωνιστεί και αγαπούν την
δουλειά τους
(http://findarticles.com/p/search?tb=art&qt=%22Manomenidis%2C+Ioannis%22) για
να φύγουν, όταν τίποτε άλλο δεν τους ενοχλεί πέρα από αυτή την απαξίωση
της προσφοράς τους, κι όταν σε μία πανθομολογούμενη νοσηρή
πραγματικότητα όσον αφορά τη δημόσια διοίκηση, μπορείς να κάθεσαι και να
μην κάνεις τίποτε και να αποχωρήσεις πλήρης ημερών με μία παχυλή
σύνταξη και εφάπαξ (στις Ένοπλες Δυνάμεις ακόμη και εάν προέρχεσαι από
Υπαξιωματικός – αποστρατεύεσαι σε τριάντα κάτι χρόνια με σύνταξη
Υποπτεράρχου). Εάν καταντήσω να με ενδιαφέρουν τα χρήματα, ίσως αυτό
να κάνω. Επειδή όμως με ενδιαφέρει να προσφέρω στην Πατρίδα μας, κι όσο
ακόμη οι δυνάμεις μου και το πνεύμα μου με στηρίζει, ενδιαφέρομαι να
γίνομαι συνεχώς καλύτερος και να είμαι στη διάθεση σας να με αξιοποιήσετε,
και μακάρι να είναι κάποιος άλλος ο καλύτερος και να τον επιλέξετε. Είμαι
όμως δυστυχής όσο ο καλύτερος αποκλείεται και προωθούνται οι ανήκοντες
σε συγκεκριμένες κατηγορίες (ειδικότητες). Αυτό είναι αριστοκρατικό και δεν
συνάδει με το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Όπως επίσης είμαι δυστυχής όσο
αισθάνομαι ότι διεκδικούν και κερδίζουν οι έχοντες πρόσβαση στην εξουσία,
το οποίο εάν ισχύει, τολμώ να δηλώσω ότι αποτελεί εκτροπή και ντροπή του
πολιτεύματος μας και όσο κι αν φοβούμαι ότι αυτό γίνεται καθημερινή αν όχι
μοναδική πρακτική στη δημόσια διοίκηση, θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτό δεν
έχει καμία σχέση με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το τόσο νευραλγικό για
την επιβίωση του Κράτους μας.
Η λύση είναι απλά η δημιουργία μίας μεταβαλόμενης επετηρίδας
εξέλιξης, για τους 3 κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, με τους απόφοιτους
της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου, ανεξαρτήτως από ποιον κλάδο ή
ειδικότητα προέρχονται. Μίας επετηρίδας που θα μεταβάλεται αναλόγως των
προσόντων, των θέσεων και των επιδόσεων των Αξιωματικών που θα
ανήκουν σε αυτήν. Κι αν ο καλύτερος από όλους είναι μιας οποιασδήποτε
ειδικότητας, τότε δεν καταλαβαίνω με ποια λογική μπορεί κανείς να
υποστηρίξει την προαγωγή ενός άλλου χειρότερου.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Με τιμή, ο πιο πιστός σας στρατιώτης
Ιωάννης Μανομενίδης
Επισμηναγός Εφοδιασμού
Περίληψη: Στην επιστολή μου στους βουλευτές επισημαίνω την αναποτελεσματικότητα του συστήματος Προαγωγών στις ΈΔ, όπου επικρατεί ένα σύστημα, κατά την άποψη μου αριστοκρατικό, όταν μείζον πλεονέκτημα είναι η ειδικότητα κι όχι η αξία (λ.χ. στην ΠΑ αρκεί να είσαι Ιπτάμενος και είσαι κατάλληλος για όλες τις θέσεις, ενώ ορισμένοι από τους καλύτερους των άλλων ειδικοτήτων στην Αεροπορία, πρακτικά, "δεν αξίζουν για τίποτα"). Έτσι οι Ιπτάμενοι είναι κατάλληλοι να γίνουν λ.χ. Δκτές της Μετεωρολογίας (π.χ. Διοικητής στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία), Υποστήριξης (λ.χ. Δκτής Αεροπορικής Υποστήριξης είναι Ιπτάμενος κι όχι Εφοδιαστής ή Μηχανικός που από την είσοδο τους στην ΠΑ ασχολούνται με την υποστήριξη), Εκπαίδευσης (λ.χ. Δκτής Αεροπορικής Υποστήριξης είναι Ιπτάμενος κι όχι οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας ακόμη κι αν έχει Διδακτορικό Εκπαιδευσης) και άλλα, προΐστανται όλων των γενικών υπηρεσιών κι έτσι κατανέμονται στους Ιπτάμενους οι κοινές οργανικές θέσεις ώστε οι Ιπτάμενοι προάγονται χωρίς εμπόδια ενώ στις λοιπές ειδικότητες οι Αξιωματικοί προάγονται όταν συμπληρώσουν το μέγιστο χρόνο παραμονής ως πλεονάζοντες (πέραν της ύπαρξης οργανικών θέσεων) ή εξαρτώνται από την μεγαλοψυχία των Ιπταμένων για να τους δοθούν λίγες θέσεις ώστε να εξελιχθούν. Στο άρθρο καταλήγω ότι εφόσον το σύστημα προαγωγών δεν αλλάξει καταργώντας την ιδιότυπη αυτή "αριστοκρατία" θα υποβάλω την παραίτηση μου διότι δεν επιθυμώ να είμαι πλεονάζων σε βάρος του Προϋπολογισμού.
Κείμενο Επιστολής
Κύριε…,
επικοινωνώ μαζί σας με την ιδιότητα σας του Βουλευτού, για το θέμα «της
εξέλιξης και των προαγωγών των Αξιωματικών», με την ελπίδα ότι εάν
διαγνώσετε την ορθότητα της άποψης μου, θα συμβάλετε στην
αποκατάσταση μίας πιο αποτελεσματικής λειτουργίας προαγωγών.
Με όλο το σεβασμό, το ερώτημα που σας απευθύνω αν «θα κάνατε
Αρχηγό Αεροπορίας τον Χειρότερο Ιπτάμενο ή τον Καλύτερο Αξιωματικό
ακόμη κι αν Ήταν Μουσικός» δεν είναι προβοκατόρικο και θα ήθελα
διαβάζοντας τις απόψεις μου, να μην σκεφτείτε τίποτε άλλο παρά μόνο το
εθνικό συμφέρον. Δεν επικαλούμαι καμία συμπάθεια, πολιτική συνάφεια ή
εκτίμηση και δεν σας ζητώ καμία απολύτως χάρη, πέρα από το να πράξετε το
καθήκον σας και μόνο, όπως οφείλετε ως Βουλευτής, απέναντι στη συνείδηση
σας και μόνο.
Θα αναφερθώ σε θέματα εξέλιξης και προαγωγών στην Πολεμική
Αεροπορία (ΠΑ), που γνωρίζω (ανάλογα ισχύουν και στους άλλους κλάδους
των ΕΔ), όπου ορισμένες ειδικότητες (προεξάρχουσας των Ιπταμένων) έχουν
μία πρωτοκαθεδρία και θα σας εξηγήσω με δύο σημαντικά παραδείγματα (του
Μ.Αλεξάνδρου και της Μικρασιατικής) ότι μία άλλη ειδικότητα, του
Εφοδιασμού, είναι κρίσιμη στις Ένοπλες Δυνάμεις, διότι πραγματεύεται το
«εφικτό» αλλά απούσα από τη νομοθεσία και την εξέλιξη στην ΠΑ, όχι για να
σας πείσω για μία ευνοϊκή μεταχείριση των Εφοδιαστών αλλά για να σας
πείσω για την ανάγκη αξιοκρατίας ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Αρχικά, επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω ότι με τη συνημμένη
προσφυγή μου στο Διοικητικό Εφετείο (εκδικάζεται στις 14-4-08) υποστηρίζω
ότι η ισχύουσα νομοθεσία (και κυρίως ο τρόπος εφαρμογής της) είναι
αντισυνταγματική, διότι με τον τρόπο που εφαρμόζεται προωθούνται ταχύτερα,
όχι οι καλύτεροι (όπως διατείνονταν οι βουλευτές που την ψήφισαν το
Ν.2439/1996 και φοβούμαι ότι τα ίδια θα ακουστούν και στο Νομοσχέδιο που
θα συζητήσετε τις επόμενες ημέρες με θέμα «Ρυθμίσεις θεμάτων αναπήρων
πολέμου, προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις»), αλλά
στην πράξη προωθούνται όλοι οι Ιπτάμενοι (ακόμη και οι χειρότεροι) σε
βάρος ακόμη και των αρίστων όλων των άλλων ειδικοτήτων και αυτό
συνεχίζεται με την κατάτμηση σε άλλες ειδικότητες (Μηχανικούς, Ελεγκτές
Αεράμυνας, Οικονομικούς, Εφοδιαστές και Ιατρούς κοκ). Σε αυτό συμβάλει και
η απουσία ουσιαστικής αξιολόγησης λόγω της κακοδιατύπωσης του Νόμου
που ενώ προβλέπει συγκεκριμένα ποσοστά κατ’ επιλογή προαγωγών, αυτά
δεν τηρούνται (δεν είναι του παρόντος αλλά είμαι στη διάθεση σας να σας
ενημερώσω). Έτσι υπάρχει μία σειρά διατάξεων προνομιακών σε
συγκεκριμένες κατηγορίες στρατιωτικών, που όμως δεν συμπλέουν
κατ’ανάγκη ούτε με την αποτελεσματικότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε με
το δημοκρατικό μας πολίτευμα, αλλά υπαγορεύονται από την πληθυσμιακή ή
διοικητική ισχύ συγκεκριμένων ειδικοτήτων ή την πρόσβαση στην εξουσία (για
τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου) άλλων. Για ποιο λόγο για παράδειγμα ένας
Οικονομικός Αξιωματικός (στην ΠΑ ασχολούνται αποκλειστικά με τα
χρηματοοικονομικά και όχι και με τον Εφοδιασμό, όπως ισχύει στο Πολεμικό
Ναυτικό) ή ένας Ιατρός Αξιωματικός, μπορούν να γίνουν Υποπτέραρχοι
(άρθρο 13§6 του σχεδίου Νόμου) και όχι ένας Εφοδιαστής ή Μετεωρολόγος
που επίσης προερχόμαστε από τη Σχολή Ικάρων;
Προσωπικά δεν υποστηρίζω (και σας παρακαλώ να το αναλογιστείτε)
τον διαχωρισμό των ειδικοτήτων, διότι ένας ανώτατος στρατιωτικός διοικητής
πρέπει να τα καλύπτει όλα στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, αλλά μιας και ο
Νόμος που θα συζητήσετε διαιωνίζει (αντί να καταργεί) τις διακρίσεις αυτές,
επιτρέψτε μου δύο πρόχειρα ιστορικά παραδείγματα για τον Εφοδιασμό
καθόσον είμαι Εφοδιαστής (για τους Μετεωρολόγους θα μπορούσε κανείς να
σκεφτεί την απόβαση της Νορμανδίας που αναμφίβολα υπήρξε και αυτή μία
επιχείρηση πρωτίστως εφοδιασμού και μεταφοράς). Όμως για τον
Εφοδιασμό:
α. Ποιόν θεωρούμε, ως Έλληνες, από τις μεγαλύτερες
στρατιωτικές φυσιογνωμίες, αν όχι τον Μέγα Αλέξανδρο; Έχουν άραγε
γραφτεί βιβλία που να αποδίδουν την στρατιωτική του δεινότητα στις
χρηματοοικονομικές ή τις ιατρικές του γνώσεις; Ίσως στερούμαι γνώσεων,
αλλά ανεξάρτητα από την Αριστοτελική του παιδεία (που θα εμπεριείχε και
χρηματοοικονομικές και ιατρικές γνώσεις) αυτό για το οποίο ο Αλέξανδρος
είναι γνωστός και για το οποίο γράφτηκε διεθνώς γνωστό βιβλίο (Donald
Engels, Alexander the Great and the Logistics of the Macedonian Army) είναι
ο Εφοδιασμός και οι Μεταφορές (Logistics) του Μακεδονικού στρατού: «Η
επιτυχία της εκστρατείας του Αλεξάνδρου…. στη σχολαστική τροφοδοσία του
στρατού του… φανερό… η ευκολία με την οποία οι Μακεδόνες διέσχισαν
εδάφη όπως τα υψίπεδα της Ανατολίας και την Παλαιστίνη μέσα στο
καλοκαίρι, το Σινά στις αρχές Φθινοπώρου… άλλοι στρατοί ακολουθώντας τις
ίδιες διαδρομές συχνά έχασαν μεγάλο μέρος των ανδρών τους αποκλειστικά
από την πείνα και τη δίψα. Η επιτυχής διάβαση των Μακεδόνων από τέτοιες
περιοχές συνέβαλε το ίδιο πολύ στο επίτευγμα το Αλέξανδρου, όσο και οι
στρατηγικές του στην Ισσό, στα Γαυγάμηλα ή στον Υδάσπη».
β. Ομοίως για τον Εφοδιασμό και τις μεταφορές, έχουμε
άραγε ξεχάσει που οφείλεται στο στρατιωτικό επίπεδο η Μικρασιατική
Καταστροφή; Η Διεύθυνση Ιστορίας του ΓΕΣ έχει καταγράψει στο βιβλίο
«Ανεφοδιασμοί και Μεταφοραί κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν (1919-
1922)» και δεν γνωρίζω κάτι ανάλογο για τα χρηματοοικονομικά και τα ιατρικά
[όχι ότι ήταν ασήμαντα και προσωπικά ως στρατιωτικός και απόφοιτος της
Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) δεν τα υποτιμώ καθόλου
και μπορώ να αναφέρω ιστορικά παραδείγματα και υπέρ αυτών] για τη
συγκεκριμένη εκστρατεία, που είναι μία απώλεια στη σύγχρονη ιστορία μας,
ιδιαίτερα εάν δεν μας δίδαξε τίποτε, και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» το
λησμονήσαμε. Μήπως για Εμάς, τους σύγχρονους Έλληνες, είναι γραμμένο
ότι λαοί που αγνοούν την ιστορία τους… «…την υπάρχουσαν ποσότητα
υλικού εις την Βάσιν Μουδανιών και το Κέντρον Εφοδιασμού Δορυλαίου,
«…Κατά τας προς Άγκυραν επιχειρήσεις τον Αύγουστον 1921, η
Επιμελητεία είχε προβλέψει και είχε συγκεντρώσει εφόδια. Η στρατιά όμως
εστερήθη τούτων. Διά τινά λόγον; Διότι δεν υπήρχον μεταφορικά μέσα. Ούτως,
ενώ εις την Βάσιν Σμύρνης, εις Πάνορμον, εις Μουδανιά, εις Προύσαν και εις
Δορύλαιον υπήρχον άφθονα τρόφιμα, επαρκούντα δι’ένα μήνα, εν τούτοις η
Στρατιά κατά τας τελευταίας ημέρας της επιχειρήσεως ταύτης ετρέφετο με
βεβρασμένον σίτον, ον οι επιμεληταί των Μεγάλων Μονάδων ανεζήτουν εις
λάκους και φρέατα, ένθα είχεν αποκρυβεί υπό των κατοίκων» (σελ.269)
Προσωπικά θεωρώ το ζήτημα πολύ σοβαρό όσον αφορά την
αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι με Νομοθεσία αυτού του
είδους οι Αξιωματικοί συνασπίζονται σε ειδικότητες για την επιβολή τους
έναντι των άλλων ειδικοτήτων, για την προσωπική τους εξέλιξη,
παραβλέποντας ποιος είναι ο πραγματικά αξιότερος ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Όμως πραγματικά ο Αρχηγός και ο Στρατηγός πρέπει να τα γνωρίζουν όλα
και δεν αρκεί απλά να είναι μόνο Ιπτάμενος ή μόνο Γιατρός κλπ (λ.χ. πως
ορισμένες ειδικότητες θα γίνουν Υποπτέραρχοι - ένα βαθμό κάτω από τον
Αρχηγό - χωρίς να έχουν φοιτήσει στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου,
το οποίο απαιτείται μόνο για τους Ιπτάμενους για να γίνουν Ταξίαρχοι και πως
αποκλείονται οι Εφοδιαστές που έχουν φοιτήσει και ενδεχομένως αποφοιτήσει
με καλύτερη σειρά ακόμη και από ορισμένους Ιπτάμενους). Σε κάθε
περίπτωση, εάν ο Αρχηγός δεν είναι Εφοδιαστής (αν όχι στην ειδικότητα
τουλάχιστο στις γνώσεις) και στο Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο δεν
υπάρχουν Εφοδιαστές, τότε φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε να υποστούμε κι
άλλες Μικρασιατικές Καταστροφές και φυσικά δεν θα μας φταίει κανείς άλλος
εάν δεν υπάρξουν ποτέ πια στον τόπο αυτό Μεγάλοι Αλέξανδροι. Εκτός εάν
ως λαός κλείσαμε τον κύκλο μας.
Προσωπικά, εκτός από τη παρούσα ενημέρωση, έχω ήδη προσφύγει
στην Ελληνική δικαιοσύνη, ζητώντας την ακύρωση των περυσινών
προαγωγών των τελευταίων (αντικειμενικά των χειρότερων) Ιπταμένων της
σειράς μου και των πρώτων της επόμενης σειράς που είτε δεν έχουν
αποφοιτήσει από την ΑΔΙΣΠΟ είτε δεν δεν έχουν μεταπτυχιακές σπουδές είτε
έχουν λιγότερες ηθικές αμοιβές από γράφοντα ο οποίος επιπλέον (ανεπίσημα
λόγω διαβάθμισης) αποφοίτησα 21ος στους 230 μαθητών της ΑΔΙΣΠΟ (2005)
προερχόμενων από το Στρατό Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική
Αεροπορία, εκτός από απόφοιτος της Σχολής Ικάρων κατέχω πτυχίο του
Οικονομικού (ΑΠΘ) και 2 μεταπτυχικά σε Αμυντικό Εφοδιασμό (Defence
Logistics – Cranfield Univeristy) και σε Οικονομικά (Παν. Μακεδονίας) κι όμως
δεν θα γίνω Υποπτέραρχος (σύμφωνα με την νομοθεσία που θα συζητήσετε)
όπως θα προβλέψετε να ισχύει ότι δικαιούνται οι Οικονομικοί Αξιωματικοί,
δηλαδή με πτυχίο Οικονομικού Τμήματος (χωρίς κατ’ανάγκη μεταπτυχιακό),
ορισμένοι από τους οποίους προερχόμενοι από διαγωνισμό δεν έχουν
θητεύσει στην ΣΣΑΣ (Ανώτατη Στρατιωτική Σχολή).
Κλείνοντας, κύριε Βουλευτή, επέτρεψε μου να απαντήσω στο ερώτημα
που έθεσα «εάν θα κάνατε Αρχηγό της Αεροπορίας τον χειρότερο Ιπτάμενο ή
τον καλύτερο Αξιωματικό ακόμη κι αν ήταν Μουσικός». Παρότι η προφανής
απάντηση θα ήταν αρνητική και με την έννοια αυτή θα σκεφθείτε ότι καλώς
δεν συζητάτε στο παρόν σχέδιο Νόμου και το ενδεχόμενο να γίνει
Υποπτέραρχος ένας μουσικός. Εάν το κάνατε, θα… «γελούσε και το παρδαλό
κατσίκι» όπως λέει ο λαός μας. Αυτό ακριβώς έπραξαν και οι Αθηναίοι
περιγελώντας τους Λακεδαιμόνιους όταν έστειλαν στη Σπάρτη, σύμφωνα με
τον χρησμό της Πυθίας, τον Τυρταίο, έναν κουτσό ποιητή, ως στρατηγό, ο
οποίος όμως με τους παιάνες που τους έγραψε, τους βοήθησε να νικήσουν
τους Μεσσήνιους. Και δεν μιλάμε για τον οποιοδήποτε στρατό. Μιλάμε για την
Σπάρτη της Αρχαίας Ελλάδας και επιτρέψτε μου να μην επιχειρήσω αναλογίες
με το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον.
Προσωπικά πιστεύω ότι εάν μία Κυβέρνηση επέλεγε ως Αρχηγό έναν
μουσικό, θα έπρεπε να πείσει ότι αυτός ο μουσικός είναι 10 φορές καλύτερος
Στρατηγός και στις επιχειρήσεις και στην υποστήριξη από όλους τους άλλους,
είτε διότι στο διάστημα της θητείας του απέδειξε τις στρατηγικές του
ικανότητες και παράλληλα θα πρέπει να έχει και σοβαρές σπουδές σε τομείς
συναφείς με τις Ένοπλες Δυνάμεις και παράλληλα να έχει και μία χαρισματική
προσωπικότητα και ηγετική φυσιογνωμία που θα ήταν ασύγκριτα καλύτερη
από όλους τους άλλους συνυποψήφιους. Ίσως τέτοιος μουσικός να μην
υπάρχει, αλλά γιατί να το αποκλείσουμε με Νόμο; Μήπως δεν έχουμε
εμπιστοσύνη στις Κυβερνήσεις μας ή μήπως απλά η μόνη αναγκαιότητα είναι
η αξιοκρατία;
Σήμερα, ίσως ο χειρότερος Ιπτάμενος να μη γίνεται Αρχηγός (ο νόμος
όμως δεν το αποκλείει όταν θέτει ως μοναδική προϋπόθεση να είναι
Ιπτάμενος) αλλά σίγουρα υπάρχει η δυνατότητα κάποιος Ιπτάμενος να
καταλάβει πολλές άλλες θέσεις άλλων ειδικοτήτων (λ.χ. συνέβη Ιπτάμενος –
Δκτής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας) ενώ οι Εφοδιαστές
εξαιρούμαστε ακόμη και αυτών των ανωτάτων θέσεων που σχετίζονται με τις
προμήθειες αμυντικών προμηθειών ή της Υποστήριξης, λ.χ. του Διοικητή
Αεροπορικής Υποστήριξης που έχει την ευθύνη μεταξύ άλλων των αποθηκών
και των εργοστασίων της ΠΑ.
Δεν έχω κάποιο προσωπικό αίτημα να σας θέσω, λ.χ. ψηφίστε και
«Εφοδιαστής Υποπτέραρχος». Προσωπικά από όποια θέση με τάξει η
Πατρίδα θα την υπηρετήσω. Και ως απλός στρατιώτης! Το ερώτημα είναι,
Εσείς, τι Στρατό θέλετε; Και σε αυτό το Στρατό που οραματίζεστε, Αξιωματικοί
σαν κι εμένα (με μεταπτυχιακά και διακρίσεις στη Υπηρεσία ανεξαρτήτως
ειδικότητας), έχουμε θέση ή είμαστε πλεονάζοντες; Αναφέρω σκόπιμα το
«πλεονάζοντες» διότι εάν «δεν αναστραφεί το κλίμα» και δεν ψηφιστούν
διαφορετικοί νόμοι, οι Εφοδιαστές της σειράς μου θα προαχθούμε μαζί με
τους πρωτοετείς μας (όταν εμείς ήμασταν τεταρτοετείς) Ιπταμένους, το 2009
και μάλιστα, ενώ εκείνοι θα καταλάβουν κενές οργανικές θέσεις, εμείς θα
προαχθούμε «εκτός οργανικών θέσεων» (συμβαίνει τα τελευταία 4-5 έτη),
λόγω συμπλήρωσης του μέγιστου χρόνου (δηλαδή ως υπεράριθμοι) και
επιπλέον όσοι Ιπτάμενοι (ακόμη και οι χειρότεροι του έτους τους) θα
προάγονται Αντισμήναρχοι στα επόμενα 8 έτη (μέχρι και εάν ποτέ γίνω
Σμήναρχος) θα γίνονται και αρχαιότεροι μου και θα θεωρούνται καλύτεροι να
με διοικούν ακόμη και σε θέσεις υποστήριξης. Για να μην κινδυνολογούμε στα
επιχειρησιακά, η Ελλάδα που φιλοδοξεί (με ποια στρατηγική;) να
διαδραματίζει σοβαρό ρόλο σε διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς (πρβλ.
Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας –EDA) ποιους εφοδιαστές θα στείλει, όταν
είμαστε χαμηλόβαθμοι και εξαιρούμαστε από θέσεις ευθύνης όπου θα
αποκτούσαμε τη σχετική εμπειρία; Μπορούν οι Ιπτάμενοι να μας
υποκαταστήσουν; Να ανταγωνιστούν σε θέσεις Εφοδιασμού και σχεδίασης
της Ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, τους Γερμανούς, τους Γάλλους και
γενικότερα τους Ευρωπαίους στρατιωτικούς Εφοδιαστές, ή απλά η Ελλάδα θα
απουσιάζει; (ρητορικό το ερώτημα).
Προσωπικά θεωρώ προσβλητική αυτή την προοπτική (να είμαι
υπεράριθμος και να ζω σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου), λόγος για
τον οποίο προσπαθώ και Εσάς να πείσω και τη Δικαιοσύνη στην οποία
προσέφυγα. Εάν αποτύχω σε όλα αυτά και μου έχει μείνει αρκετή
αξιοπρέπεια, το 2009, θα υποβάλω την παραίτηση μου. Δυστυχώς απαιτείται
αρκετή αξιοπρέπεια, από ανθρώπους που έχουν αγωνιστεί και αγαπούν την
δουλειά τους
(http://findarticles.com/p/search?tb=art&qt=%22Manomenidis%2C+Ioannis%22) για
να φύγουν, όταν τίποτε άλλο δεν τους ενοχλεί πέρα από αυτή την απαξίωση
της προσφοράς τους, κι όταν σε μία πανθομολογούμενη νοσηρή
πραγματικότητα όσον αφορά τη δημόσια διοίκηση, μπορείς να κάθεσαι και να
μην κάνεις τίποτε και να αποχωρήσεις πλήρης ημερών με μία παχυλή
σύνταξη και εφάπαξ (στις Ένοπλες Δυνάμεις ακόμη και εάν προέρχεσαι από
Υπαξιωματικός – αποστρατεύεσαι σε τριάντα κάτι χρόνια με σύνταξη
Υποπτεράρχου). Εάν καταντήσω να με ενδιαφέρουν τα χρήματα, ίσως αυτό
να κάνω. Επειδή όμως με ενδιαφέρει να προσφέρω στην Πατρίδα μας, κι όσο
ακόμη οι δυνάμεις μου και το πνεύμα μου με στηρίζει, ενδιαφέρομαι να
γίνομαι συνεχώς καλύτερος και να είμαι στη διάθεση σας να με αξιοποιήσετε,
και μακάρι να είναι κάποιος άλλος ο καλύτερος και να τον επιλέξετε. Είμαι
όμως δυστυχής όσο ο καλύτερος αποκλείεται και προωθούνται οι ανήκοντες
σε συγκεκριμένες κατηγορίες (ειδικότητες). Αυτό είναι αριστοκρατικό και δεν
συνάδει με το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Όπως επίσης είμαι δυστυχής όσο
αισθάνομαι ότι διεκδικούν και κερδίζουν οι έχοντες πρόσβαση στην εξουσία,
το οποίο εάν ισχύει, τολμώ να δηλώσω ότι αποτελεί εκτροπή και ντροπή του
πολιτεύματος μας και όσο κι αν φοβούμαι ότι αυτό γίνεται καθημερινή αν όχι
μοναδική πρακτική στη δημόσια διοίκηση, θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτό δεν
έχει καμία σχέση με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το τόσο νευραλγικό για
την επιβίωση του Κράτους μας.
Η λύση είναι απλά η δημιουργία μίας μεταβαλόμενης επετηρίδας
εξέλιξης, για τους 3 κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, με τους απόφοιτους
της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου, ανεξαρτήτως από ποιον κλάδο ή
ειδικότητα προέρχονται. Μίας επετηρίδας που θα μεταβάλεται αναλόγως των
προσόντων, των θέσεων και των επιδόσεων των Αξιωματικών που θα
ανήκουν σε αυτήν. Κι αν ο καλύτερος από όλους είναι μιας οποιασδήποτε
ειδικότητας, τότε δεν καταλαβαίνω με ποια λογική μπορεί κανείς να
υποστηρίξει την προαγωγή ενός άλλου χειρότερου.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Με τιμή, ο πιο πιστός σας στρατιώτης
Ιωάννης Μανομενίδης
Επισμηναγός Εφοδιασμού
Τον Σεπ.2009 με την αλλαγή της Κυβέρνηση υπενθύμισα την εκκρεμότητα πιστώνοντας χρόνο για τη λύση του προβλήματος και τελικώς τον Αυγ.2010 υπέβαλα την παραίτηση μου ρητά για λόγους αναξιοκρατίας, κι αιτήθηκα τη μετάταξη μου σε άλλες Υπηρεσίες του δημοσίου, εφόσον με χρειάζονται (χωρίς να το ζητώ εννοείται σε κενές θέσεις κι άλλωστε δεν επέμεινα ως εάν το είχα ανάγκη) και αποστρατεύτηκα στις 31 Δεκ.2010.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου απάντησαν; Αν όχι μπορούν να κάνουν κάτι οι ΟΠ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη Γιαννη, μου διέφυγε. Θεωρώ ότι η άμεση ένταξη μου τοτε στο ψηφοδέλτιο της Ροδόπης για να απευθυνθώ στους στρατιωτικούς για τα θέματα αυτά αποδεχόμενοι των θέσεων μου ήταν κάτι άμεσο και πρακτικό: Ιωάννης Μανομενίδης, Αναρτήσεις μου στην επίσημη ιστοσελίδα των Ο-Π Απρ.2012, «Λόγοι Συνεργασίας και οι Θέσεις μου http://blog.ecogreens.gr/manomenidis_synergasia_oikologoi_prasinoi/#more-2919
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συνδικαλισμός στις ΕΔ http://blog.ecogreens.gr/syndikalismos_enoples_dynameis/
Αναδιοργάνωση των ΕΔ http://blog.ecogreens.gr/anadiorganosi_enoplon_dynameon/
Αξιοκρατία και Διαφάνεια στις ΕΔ http://blog.ecogreens.gr/aksiokratia_diafaneia_enoples_dynameis/
Δυστυχώς ο λαός δεν το εκτίμησε όσο θα έπρεπε και δεν μπήκαμε στη Βουλή για 0,07% κι έχει υποστεί και τις επιπτώσεις της επιλογής του αυτής, καθώς ίσως με 8 Οικολόγους Πράσινους στην πρώτη Βουλή του 2012, η κατάσταση να μην είχε εξελιχθεί όπως εξελίχθηκε.